ĕнĕрле - Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
Электронлӑ версине тума хутшӑннӑ: Алина Иванова, Михаил Саркӑмӑл, Николай Плотников, Иван Иванов, ...
Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
(э̆н'э̆рл'э), стонать, ныть. СШ. 154. Ан ĕнĕрлесе лар. Не ной. || Стонать. КС. Ĕнĕрлесе çыврать. Спит и стонет. Скотолеч. 29. Шăхчи пăсăлсан, вăкăр тăнă чухне ыратнипе мĕкĕрет (ĕнĕрлет). Ст. Чек. Йывăр пулĕ ĕнтĕ хăне, авă епле ĕнĕрлесе выртат (стонет). || Хныкать. Ст. Чек. Ан ĕнĕрле ĕнтĕ. Не хнычь. || Канючить. Сред. Юм. Мĕн ĕнĕрлесе тăран эс тăта ôнта? Что еще ты там канючишь? IЬ. Паян конĕпех ĕнĕрлесе çӳрет-хе; пĕр пырсан, котĕнчен тапса сиктереп те-ха кôна!.. Сегодня целый день канючит; вот рассержусь и дам ему пинка под задницу! IЬ. Мĕн ĕнĕрлесе çӳрен эс пĕр-май аму (= аннӳ) хыçĕнчен? аму мĕн тутăр ô сан пуç ыратнине (пĕчик ачасĕне калаççĕ). Что ты бегаешь, хныкая, за матерью? чем поможет мать твоей головной боли? (говорят ребятам). IЬ. Тем ĕнĕрлет паян, кăлт ĕçе те ко таранччин ĕçлет! Почему-то сегодня он канючит — делает ничтожную работу до сих пор!