лăшт - Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
Электронлӑ версине тума хутшӑннӑ: Алина Иванова, Михаил Саркӑмӑл, Николай Плотников, Иван Иванов, ...
Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
(лы̆шт), подр. звуку при падении на землю нежёсткого предмета. Завражн. Лăшт (или: лăкăшт), звук при бросании лык, на землю. || Совершенно. Ёково. Кăш сопăнпа çукаласан лăштах тохса ӳкет (о грязи). || Сразу. Икково. Çил лăштах чарăнчĕ. Ветер сразу утих. N. Çын лăштах (лоштах) ватăлса кайрĕ (вдруг). || Подр. облегчению. Кратк. расск. 25. Унăн чĕри лăштах пулнă вара (он успокоился). Хурамал. Манăн ăшăм пит ырататьчĕ; эмел ĕçрĕм те, лăштах пӳлчĕ (стало легче, ыратаканни пĕтрĕ). В. Олг. Çынăн вар ыратнă чох мĕскерле те полсан амал ĕçсен, вара ыратасси чарăнсан: ăшчикă (-гы̆) лăштах полчĕ, тесе калат. Орау. Çавна ĕçсессĕнех, пуç ыратни лăштах пулчĕ.