аланчăк
см. алланчăк
алланчăк
(аланчăк)
высевки, сор (после сеяния)
тырă алланчăкĕ — отходы зерна (после просеивания)
алланчăк çăнăх — высевки муки
алланчăк
(аллан’џ̌ы̆к), i. q. (то же, что) аланчăк. Сред. Юм. Тыр алланă чõхне ала айне тõхакан тõсанне, пõхрине, вĕт тыррине пõрне (те) пĕрле алланкăк теççĕ. Высевками называют пыль, куколь и мелкие зерна, которые при подсевании падают из решета на землю [или выходят наверх. Н. А. ]. Ib. Тыр алласан ала тĕпне тохакан вăрăсĕне алланчăк теççĕ. Зерна, которые при просевании падают на землю под решето, называются высевками. || Eadem v. sign, frumentum deterius cum sordibus permixtum. Также плохое жито, перемешанное с сором. || Aut furfures a farina excreti. Или отруби, получаемые при сеянии муки. Ст. Чек. Алланчăк — ала çийĕ, çинăх аланă чухне çăнăх çине тухакан ала çийĕ, сăсăл.
высевки
мн. алланчăк, ала çи; хывăх, сăсăл.
отсев
м. 1. по гл. отсеять(ся); отсев учащихся вĕренекенсем чакни (тухса кайса, кăларса янипе); 2. (то, что отсеяно, отсеялось) алланчăк, ала айĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
алла ӳкер алла-аллăн алламалла лар аллан « алланчăк » аллаттар аллах Аллахват аллегори аллегориллĕ