Шырав: лачăрт

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

ланчăрт

2.
то же, что лачăрт

лапчăрт

II.
то же, что лачăрт 2.

лачарт

то же, что лачăрт

лачăр

1.
то же, что лачăрт

лачăр-лачăр —
1) усил. от лачăр 1.
ура айĕнче пылчăк лачăр-лачăр тăвать — грязь чавкает под ногами
2) грязный; вязкий
лачăр-лачăр çул — грязная-прегрязная дорога

лачăрт

1.
подражание скрипу, треску
темĕн лачăрт турĕ — что-то скрипнуло

лачăрт

2.
подражание отрывистому чавканью, хлюпанью
ура пылчăка лачăрт путрĕ — нога с хлюпаньем провалилась в грязь
лачăрт-лачăрт — усил. от лачăрт
кивĕ пукан лачăрт-лачăрт тăвать — старый стул поскрипывает

лăчăрт

то же, что лачăрт

лечĕрт

то же, что лачăрт

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

лачăрт

(лаζ’ы̆рт), подр. звуку раздавливаемого яйца. Изамб. Т. Çăмартана алăпа хĕстерсен, лачăрт туса çĕмĕрĕлет. || Подр. оборванному звуку хлюпанья. СТИК. Лапăрккара урана шыв витет те, кашни пусмассерен лачăрт! лачăрт! туса пырат. („Звук воды, попавшей в сапоги“).

лăчăрт

(лы̆џ̌ы̆рт, лы̆ζ’ы̆рт), подр. отрывистому хлибанью. Хорачка. Атă шне шу кĕрчĕ-тĕк, лăчăрт! лăчарт! туат. || Орау. Шăрши çине пусрăм (наступил) та, лăчăрт! турĕ, йĕксĕк! (при раздавливании мышь издала особый звук). || Подр. звукам при стирке белья. Б. Олг. Арăм, кĕпе çунă чох, сойпăн сĕрçен, вашлат: лăчăрт! лăчăрт! лăчăрт! лăчăрт! (лăчăк). || О слякоти. Орау. Тулта лăчăрт-лăчарт тăва пуçласан (в слякоть), типеччен, ача-пча тула тухаймаçт вара. || Шлёпанье мостика (доски) по воде. Б. Олг. Хăма тăрăх каçнă чох лăчăрт! лăчăрт! лăчăрт! каçса карăм: лăн-лăн! авăнат хăми. || Подр. месенью теста. Орау. Пĕр карчăк кăвас çăрать: лăчăрт! лачăрт! тутарать. || Подр. хрусту раздавливаемого яйца, см. лачăрт.

лăчăрт-лачăрт

подр. звукам при месении глины. СТИК. Пĕчĕкçĕ ачасем çырмара тăм çинче урисемпе лăчăрт-лачăрт! тутараççĕ (= урисемпе тăма çăраççĕ те, тăм лăчăрт-лачăрт тăват).

Çавăн пекех пăхăр:

лачăрка лачăркка лачăрккала лачăрккалан « лачăрт » лачăртат лачăртаттар лача-курăкĕ лачак лачака