ленче
то же, что ленчешке
велосипед сăнчăрĕ питĕ ленче — цепь у велосипеда очень слабая
ленчешке
1.
слабый, не тугой, дряблый, вялый
ленчешке
слабо, не туго
ленчешке мышцăсем — дряблые мышцы
капнтрана ленчешке çыхнă — веревка завязана не туго
ленчешке
2.
рваный, истрепанный
ленчешке кĕнеке — истрепанная книга
ленчешке
3.
несвежий, вялый, завядший, увядший (о растениях)
ленчешке
4.
слабосильный, вялый (о человеке)
ленчĕркке
то же, что ленчешке
ĕнен çилли ленчĕркке — вымя у коровы обвисшее
тилхепене ленчĕркке тыт — отпустить, ослабить вожжи
çинçешке
1.
тонкий, стройный, поджарый
çинçешке хĕрача — тоненькая девочка
Кахал çын ленчешке, ĕçчен çын çинçешке. — посл. Лентяй рохля, а труженик подтянутый.
ченчешке
хрупкий. Городище Б. Ченчешке — маленький, хрупкий. Ст. Чек. Ченчешке – тонкая и хрупкая (посуда). Ib. Ченчешке, нежный, хрупкий человек, скоро устает, быстро подвергается заболеваниям. || Екково. Ченчешке, долговязый. Шарбаш. Ченчешке = ленчешке, долговязый, слишком высокий и слабого телосложения человек.
ленчешке
(л’эн’џ̌эшкэ), слабый, вялый. Шорк. Ленчешке (говорят с пренебрежением). Кудемер. Вĕрене хытă кармасан: ленчешке карнă, теççĕ. Сред. Юм. Хăй шăм-шакне чипер тытайман çынна ленчешке тесе калаççĕ. Ib. Ĕçсĕр çӳрекен çынна: ленчешке, мĕн ленчĕртетсе çӳрен? теççĕ. СПВВ. ЕС. Ленчешке – шăм-шак çемçе çынна, тата ялан ташлакан çынна: калаççĕ. Юрк. † Пилĕк-çурăм ленчешки кĕвентине çĕклеймес, хунямшĕне (так!) юраймас. Орау. Ах, ленчешке! çав пĕр çăварлăх (une вochee) улмашĕн те макăрат! || Рваный. Кудемер. Ленчешке – çĕтĕлсе пĕтнĕ.
вялый
прил., вяло нареч.
1. (син. увядший; ант. свежий) шаннă, типшĕрнĕ, шанса кайнă; вялый картофель шанса кайнă çĕр улми
2. (ант. бодрый, энергичный) сӳрĕк, мăран, ленчешке; вяло махнуть рукой сӳрĕккĕн алă сул
дряблый
прил. (син. вялый; ант. упругий)
çемçешке, ленчешке; пĕркеленчĕк; дряблая кожа пĕркеленчĕк ӳт-тир
вялый
1. шанса кайнă (чечек).; 2. сӳрĕк, сӳсленчĕк, имшер, имшеркке, мăран, çемçе, хавшак, хăватсăр, хастарсăр, вăйсăр, ланчашка, ленчешке, ленчĕркке; стать вялым имшерлен, вăйсăрлан.
слабосильный
1. вӑйсăр, имшер, имшеркке, нишлӗ (ача), йӑмшак, ланчашка, ленчешке; 2. сахал вӑйпа ӗҫлекен (мотор).
вялый
прил. 1. (увядший) шаннă, шанса кайнă, типе пуçланă; вялые цветы шаннă чечексем; вялые ягоды çемçелсе кайнă çырла; 2. (лишённый живости, бодрости) сӳрек, мăран, ленчешке.
дряблость
ж. вăйсăрлăх, хавшаклăх, ленчешке, çемçешке.
дряблый
прил. 1. çемçешке, ленчешке, лĕпĕшке, сӳсленчĕк, пĕркеленчĕк, шанса кайнă; дряблое лицо кăпăшка пит; 2. перен. (безвольный) вăйсăр, тĕрексĕр, хавшак, сӳрĕк (çын).
слабый
прил. 1. вăйсăр, хавшак; слабые мускулы вăйсăр мускулсем; слабые глаза хавшак куç; 2. (лишённый стойкости) тĕрексĕр, халсăр, çемçешке; слабый человек çемçешке çын; 3. (плохо вооружённый) вăйсăр, хавшак; слабая армия вăйсăр çар; 4. (не обладающий сильной властью) вăйсăр, хавшак; слабое государство вăйсăр патшалăх; 5. (незначительный по своему действию) начар, вăйсăр; кунĕ, шĕвĕ; слабый ток вăйсăр ток; слабое лекарство кунĕ эмел; слабый чай шĕвĕ чей; 6. (небольшой по силе) вăйсăр; палăри-палăрми; слабый свет вăйсăр çутă; слабый ветер вăштăр çил; 7. (незначительный, недостаточный) начар, çителĕксĕр, вăйсăр; слабая дисциплина начар дисциплина; 8. (плохо знающий) начар, япăх; слабый класс начар класс; 9. на кого-то, до кого-чего, к кому-чему, разг. (имеющий пристрастие) чăтăмсăр, туртăнакан, юратакан; слабый на вино эрех енне туртăнакан; 10. (не тугой) пуша, лăнчă, ленчешке; подпруга слаба хырăмсалăх пушă; 11. спец. (не твёрдый) çемçе, йăмшак; слабый грунт çемçе тăпра; ◇ слабый пол хĕрарăмсем; слабая сторона, слабое место çитменлĕх, начар ен; слабый на язык чĕлхи чараксăр; слабая струна (или струнка) кăмăл екки.
слюнтяй
м. разг. çемçешке, ленчешке (çын).
хлюпик
м. разг. ленчешке, çемçешке (çын).
Çавăн пекех пăхăр:
ленчĕртеттер ленче ленчел ленчет « ленчешке » ленчешкеле ленчешкелен ленчешкелет лень леопард