Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

кăмăлсăррăн

2.
недовольно, неудовлетворенно
кăмăлсăррăн мăкăртат — недовольно ворчать

мăкăлтат

II.
то же, что мăкăртат

мăкăртат

1.
бормотать, бубнить, говорить невнятно, нечленораздельно
тĕлĕкре мăкăртат — бормотать во сне
вăл мана хирĕç темĕн мăкăртатрĕ — он что-то пробормотал мне в ответ

мăкăртат

2.
ворчать, брюзжать, бурчать
мăкăртатса ятлаç — ворчать на кого-л.

мăкăртат

3.
лопотать (о ребенке)

мăкăртаттар

понуд. от мăкăртат

юншăхла

1.
жаловаться
ныть, скулить, плакаться разг.
сетовать книжн.
юншăхласа мăкăртат — недовольно ворчать

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

мăкăртат

ворчать, бормотать.

115 стр.

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

мăкăрт

выпятить. Хурамал. Çын тутине мăкăртса çӳрет (выпячивает губы, сжав их). Тюрл. Котне мăкăртрĕ ĕнтĕ (= уснул). Ib. Мăкăртма кайрĕ ушел до ветру. Орау. Мур ачине (сволочёнку) ĕç тума хушрăм та, кутне мăкăртса кăтартрĕ (в букв. см.). Ib. Кайса мăкăртам-ха пĕр кĕтессе... (пойти до ветру). Сĕт-к. Чĕчĕ çималла та, котне мăкăртат (не понятно). || Родить. Орау.

мăкăртат

(мŏгŏртат, мы̆гы̆ртат), ворчать, бормотать, роптать; шептаться, выражать недовольство. Дик. леб 51. Куратăр-и — епле вăл мăкăртатса пырать. СЧЧ. Мăкартатса калаçать. Невнятно говорит. Микушк. Мăкăртатса чарăнсан, ăмăрт-кайăк вĕçсе пырса каларĕ, тет. N. Епле-ха эпĕ ямшăка иртерех кайăпăр, тесе каламарăм, тесе хам тĕлĕшшĕн мăкăртататăп. СТИК. Каçпа çĕр-хута çывăраймарăм: ялан темле мăкăртатнă сасă илтĕнет пек туйăнат („невнятный ночной ропот“). Ст. Чек. Мăкăртатат, ворчит себе под нос. Ib. Амăшĕ тĕпелте мăкăртатат, тет. Чĕлкаш 24. Каччă хăйне хăй сăмса айĕнче мăкăртатса ларнă. Сред. Юм. Мăкăртатать — „1) ругается втайне, 2) распространяет дурную славу, 3) проклинает втайне“. Латыш. Карчăкки ачана пикелет те, çăкăр кĕреççи çине хурса, вĕри кăмакана çăкăр çине виçĕ хут чиксе кăларать, çапла мăкăртатса: çак ача кăмака нишне кайнă пусан, кăмака нишĕ (особая детская болезнь) тухтăр çак ачаран!

Вырăсла-чăвашла словарь (2002)

бормотать

глаг. несов.
мăкăртат, мăкăр-мăкăр ту; он что-то бормочет про себя вăл хăй ăссĕн тем мăкăртатать

ворчать

глаг. несов.
1. мăкăртат, мăкăр-мăкăр ту; старуха постоянно ворчит карчăк шав мăкăртатать
2. (син. рычать) хăрлат; собака негромко ворчит йытă хуллен хăрлатать

шипеть

глаг. несов.
1. чăшлат, ăшлат; змея шипит çĕлен чăшлатать
2. (син. браниться) мăкăртат; старуха всё шипит карчăк шав мăкăртатать ♦ шипящие звуки ăшлатакан сасăсем (сăм., ш, ч)

Вырăсла-чăвашла словарь (1972)

фыркать

несов., фыркнуть (к 1 и 2 знач.) однокр. 1. хартлат, тулхăр; 2. перен. пĕрĕхтерсе кулса яр; 3. перен. мăкăртат, çилленсе мăртлат.

бормотать

, -чу, -очешь, несов. мăкăртат, мăрăлтат, ăнраш, пакăлтат, сӳпĕлтет, лăрка, лăркаса лар, мăрка.

брюзжать

, -зжу несов. лăрка, лĕрке, мăкăртат.

бубнить

, -ню, -ишь, что несов. мăкăртат, мăкăртатса лар, лăркаса лар.

буркать

несов., буркнуть сов. мăкăртат, мăкăртатса ил.

бурчать

, -чу, -чишь, несов. мăкăртат; лакăртат, пакăртат; бурчит в животе хырăмра пакăртатать.

Вырӑсла-чӑвашла словарь (1971)

бормотать

несов. что и без доп. мăкăртат, мăрла.

брюзжать

несов. мăкăртат, мăкăр-мăкăр ту.

бубнить

несов. что и без доп., разг. мăкăртат, сăмса айĕн калаç.

бурчать

несов. разг. 1. что и без доп. мăкăртат, мăкăр-мăкăр ту; бурчать себе под нос сăмса айĕн мăкăртат; 2. пакăртат; в животе бурчит вар пакăртатать.

ворчать

несов. 1. (о звере) харлат (йытă); 2. разг. (брюзжать — о человеке) мăкăртат.

лепетать

несов. 1. (говорить неясно — о детях) чĕвĕлтет, пакăлтат; 2. (бормотать) мăкăртат; 3. перен. шăпăлтат; шăнкăртат.

лопотать

несов. что и без доп., разг. 1. (о несвязной речи) пакăлтат, мăкăртат; (о детском лепете) калаç, пекĕлтет; 2. перен. (тихо звучать, шелестеть) çăтăлтат, шепĕлтет, шăпăртат.

мычать

несов. 1. мĕкĕр (выльăх çинчен); 2. разг. (невнятно говорить) мăкăртат, мăкăр-мăкăр ту (çын çинчен).

пробормотать

сов. что и без доп. мăкăртат, мăкăртатса ил.

пробурчать

сов. что и без доп., разг. мăкăртат, мăкăртатса ил; он что-то пробурчал вăл тем мăкăртатрĕ.

проворчать

сов. мăкăртат, мăкартатса ил, мăкăр-мăкăр ту, мăкăр-мăкăр туса ил.

разбрюзжаться

сов. разг. мăкăртатма пуçла, нумайччен мăкăртат.

фыркать

несов. 1. (о животных) тулхар, хартлат; 2. разг. (смеяться) чăхлатса кул; 3. (выпускать с шумом воздух, пар, отработанный газ) хашлат, чашлат, пăшлат, кĕрле; недалеко фыркает машина инçех те мар машина кĕрлет; 4. разг. (выражать недовольство) мăртлат, мăкăртат.

Çавăн пекех пăхăр: