Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

ехидна

зоол.
ехидна (Австралири чĕрĕп евĕр йĕплĕ чĕрчун)

йĕплĕ

1.
игольчатый
иглистый
йĕплĕ чĕрĕп — иглистый еж
йĕплĕ тирлисем — зоол. иглокожие

хутланчăк

3.
сгорбившийся, съежившийся
хутланчăк чĕрĕп — свернувшийся еж

чанк

3.
торчком
чанк тăрат — топорщить
чĕрĕп йĕпписем чанк тăраççĕ — иглы ежа стоят торчком

чăшăлтаттар

шелестеть, шуршать чем-л.
чĕрĕп типĕ çулçăсене чăшăлтаттарса иртрĕ — еж прошуршал по сухим листьям

чĕрĕп

II.

1.
еж

чĕрĕп

ежовый
чĕрĕп ами — ежиха
чĕрĕп йĕпписем — иглы ежа
чĕрĕп çури — ежонок

чĕрĕп

2. разг.
сморчок (о человеке)

чĕрĕп

◊
тинĕс чĕрĕпĕ — морской еж
чĕрĕп курăкĕ — бот. ежеголовник
чĕрĕп ути — бот. ежа сборная

шăрт

щетинный
щетинистый
сысна шăрчĕ — свиная щетина
шăрт сухал — щетинистая борода
шăрт щетка — щетинная щетка, ершик
шăрт пек калча — щетина (о густых всходах озими)
шăрт тăрат —
1) ощетиниться
чĕрĕп шăртне тăратрĕ — еж ощетинился
2) перен. обозлиться, прийти в ярость

çаврăн

14.
свертываться, сворачиваться
çĕлен çаврăнса выртнă — змея свернулась
чĕрĕп çăмха пек çаврăннă — еж свернулся в клубок

çăмха

1.
клубок, моток
пурçăн çăмхи — клубок шелковой пряжи
çăмха сӳт — распускать клубок
çăмха пек кусса кай — покатиться клубком
çăмха пек чăмăртан — свернуться клубком
Пĕр çăмхана пин йĕп чикнĕ. (Чĕрĕп). — загадка В один клубочек воткнута тысяча иголок. (Еж).

çăмхалан

2.
сворачиваться клубком, в клубок
чĕрĕп çăмхаланса выртнă — еж свернулся в клубок

чĕрĕп

II.

подражание причмокиванию

мăкăль

3. подр. —
о медленном вращении глазами
мăкăль-мăкăль — усил. от мăкăль II.
чĕрĕп утма çулпа мăкăль-мăкăль туса пырать — ежик ковыляет по тропинке

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

сирĕп

вред? Ст. Чек. Сирĕп (айăп-чĕрĕп). Бюрг. † Вуникĕ пуслăх мерчен сирĕпсĕр, пирĕн çамрăк пуçсем телейсĕр.

сăмсалăх

(-за-), торба. К.-Кушки. Сăмсалăха лашасене тăвармасăрах сĕлĕ параççĕ. Изамб. Т. Суха тунă чухне лаша курăк ан çитĕр тесе, сăмсалăх тăхăнтараççĕ; ăна кантăраран тăваççĕ. || Намордник из кожи, набитый гвоздями, остриями вверх. Надевают жеребятам, когда их отучивают от сосания маток. К.-Кушки. КС. Сăмсалăх надевают на жеребенка и теленка, чтобы отучить от сосания, на нем бывают особы иглы, иногда его делают из шкуры ежа, он покрывает верхнюю часть носа. СПВВ. ГЕ. Сăмсалăх — е качака путекки, е чĕчĕ пăрушин тути çумне чĕрĕп тирĕнчен туса, ĕмесрен çыхса яраççĕ. Сред. Юм. Пăрусĕне, пĕчик тыхасĕне, амăшĕ чĕччисене ан ĕмĕрттĕр тесе, пăрусĕн сăмсине ӳте чикекен япаласем çыхса яраççĕ, çавна сăмсалăх теççĕ. || Ремешок на, узде. Якейк. Сăмсалăх — сĕтĕрекен, чарăнман лашасене чармалли сăмса çинчен çыхнă кантра. Ib. Он юшши лашая сăмсалăх кирлях. Сред. Юм. Сăмсалăх тесе йĕвенĕн сăмса çинчен посса тăракан чĕне калаççĕ. || Назв. поля. Емельк. N. Сăмсалăх, угол в поле.

çав майлă

подобный(-о) сему. Чĕр. чун. яп. й.-к. пур. 20. Кам курман сирĕнтен чĕрĕп йĕплĕ çăмха пулса выртнине? Çав вăхăтра унăн ни урисем, ни тути-çаварĕ курăнмасть.

çара

(с'ара), голый. Г. А. Отрыв. Çара ура кĕллипе çӳреме йăлăхтарчĕ мана. Чураль-к. Уйра çара çатма ларĕ. (Йĕтем). Орау. Таçта тупнă (илнĕ) кăсем ку çара сыснасене. СТИК. Эй, çара çăвар, сан суеççӳ хыççăн кайса шыва кайса та вилĕн. Болтун, верь-ка тебе! Ib. Çара çăвар, сан çăмăлкăна кам пĕлмес. || Исключительно, один только, сплошь, в чистом виде; сплошной, чистый. Сĕт-к. Çара чăваш вĕренет. Учатся одни чуваши. Ск. И пред. чув. 59. Салтак картусĕ çара лапра çеç. Баран. 131. Çара хăй кăна тăм пит сайра пулать. Т. II. Загадки. Пĕчĕк пичче çара йĕп витĕннĕ. (Чĕрĕп). N. Вăл ялта çара чăваш пурăнать. N. † Çара порçăнран пиççи турăм, ĕмĕрлĕхе çыхма мар, наччаслăха çыхма. Собр. † Акка, санăн тухью çара кĕмĕл, мĕн тăрассине пĕлетре. КАЯ. Сăхманĕ çара юнлă сĕлеке (весь в кровавой слюне). N. Унăн ăшчикки çара çу. О сохр. здор. Хура-халăх çавăнпа çара çăкăр çинĕ чух вăрахăн çисе-çисе ларать. N. Поçĕ çара йон (чĕп-чĕрĕ йон, поçĕ йонлă). N. Çара сĕт, одно молоко, без примеси воды. Кратк. расск. Пĕтĕм ӳтне-тирне, çанне-çурăмне çара суран анчах туса пăрахнă. N. Лаши тавра çара ярапа çеç. Лаши тавра йĕс тавраш та ярапа çеç. Толст. Эпĕ халĕ ырхан, манăн çара шăмă анчах. Ой-к. Иван лаши çинчен сикрĕ-анчĕ те, курăка утмăл пăт туртакан хĕçпе касмала шăлчĕ те, çара (= пĕтĕмпе) хуп-хура юн пулса юхса карĕ, тĕт. Якейк. Пичĕ-куçĕ çара тосан. Шурăм-п. Хăй çара юн çех, тет. N. Çурăхсем çара тăм кăна киле тавăрăнатьчĕç. N. Çавăнпа çаран çара лачака кăна. Ст. Чек. Ку вăрманта çара юман кăна (состоит сплошь из одного дуба). Орау. Çара чей (без хлеба) хырăма выçтарать. Ск. и пред. чув. 18. Каçхи хĕвел ылттăн пек, йывăç витĕр курăнать; çара вĕçен-кайăк пек, унăн çутти вăйă вылять. Ярмушка-к. Пăхăртан тунă (çара пăхăрах). (Кумган) сделан из чистой меди. N. Çара кĕркунне варринче (в позднюю осень), йĕпе-сапа витĕр, Гай ятлă ял патнелле пĕр ватă çын çывăхарса пынă. || Поляна, луг на возвышенном месте. Пшкрт: тӧβӓрӓ с'ара. Ib. Мăн анаçи мăн çорлине контак çакса хуаратпăр, мăн çарари мăн çавине контак çакса хуаратпăр.

çăмхалан

свернуться в клубок. Икково. Чĕрĕп çăмхаланса выртрĕ. Ёж свернулся.

тӳп

подр. звуку от удара. Т. II. Загадки. Çӳлте вăш-вăш, аялта тӳп-тӳп! тӳпен кĕлти ман кĕлти, чаш-чаш! чашан кĕлти ман кĕлти. (Пăри тӳни). Ib. Тӳп тӳпĕлти, тӳпĕлти, чăрăш тăрри янкăлти. (Сӳс тӳни). Н. Лебеж. Тӳп-тӳп, тӳпечук, тӳпĕ тăрри илечук. (Чĕрĕп). )| В неизв. знач. N. Çирки, çирĕк çарăк, туттăр пăшал тĕрĕс тӳп. || Подр. неожиданному падению. О сохр. здор. Çулла аçа çапсан, çын тӳп ӳкет те, çавăнтах вилсе каять. Бгтр. Емелен çĕр çомне туп! кайса ӳкрĕ те, вилчĕ, тет. КС. Çĕре тӳпех кайса ӳккĕрĕ (грянулся о земь).

тăрт

подр. скаканию. В. Олг. Сорăх, йытăран хăрасан, тăват орипе тăрт-тăрт-тăрт сиксе каят. Панклеи. Сасартăках сорăхсам картана тăрăх тăрт, тăрт, тăрт чопма тапраттĕрç (прыгание на четырех ногах). || Подр. дрожанию. Капк. Пĕтĕм кĕлетки тăрт-тăрт-тăрт чĕтĕрет. || Подр. звучному и отрывистому испусканию ветров. Панклеи. Алăк орлă каçнă чох, чĕрĕп тăрт пăсарса ярчĕ. Я. Турх. Тăрт тутарса ячĕ. Актай. Старик, эсĕ ан пăсар, тет; пăсарсан, хăмăл (стебель гороха) татăлса кайĕ, вара ӳкетпĕр, тет. Çаксем икĕш çурра çитсен, старикки тăрт! пăсарчĕ, тет.

кĕсмен

ленивый, вялый, неуклюжий, неповоротливый, тяжелый; м. б. то же, что кĕсмен. Изамб. Т. Но, кĕсмен! (говорят лошади). Баран. 96. Кĕсмен вырăс сикмест те, ларкăç çинчех ларса пырать. Толст. Унăн (у него) урисем вирлĕ, санăн урусем кĕсмен (неповоротливы). СПВВ. ФИ. Кĕсмен, неповоротливый, тяжелый (человек). См. лӳппер. Ст. Чек. Кĕсмен, неподвижный: кĕсмен çын. Ib. Кай кунтан, кĕсмен! (говорят неповоротливому человеку); Ib. Кĕсмен, 1) тяжелый, неподвижный человек; 2) лодырь (жадный). Айбечи (Ибрес. р.). Вăл (чĕрĕп) илемлĕ мар, кĕсмен (неповоротлив). || В наречном см. Баран. 124. Упа çаврăнкалани, утни кĕсмен хăтланнă пек. См. кӳсмен.

тĕрĕн

стьежиться. Хурамал. Чĕрĕп тĕрĕнсе выртать (съежившись). N. Тĕрĕнсе ларать (поза во время испуга: плечи назад, голову вперед). Тюрл. Хорăн хоппи хăй çăмнелле тĕрĕнет (свою родню жалеет). СПВВ. Х. Тĕрĕнтĕмĕр хурăн хуппи пек. || Отупиться. Пшкрт. Çава тĕрĕнет. Б. Олг. Тимĕр тĕрĕнчĕ. Хурамал. Пăта вĕçне мăлатукпа çапсассăн, пăта вĕçĕ тĕрĕнет. Сĕт-к. Сенĕк тăрри тĕрĕннĕ (притупился). Орау. Тăрничакăн вĕçĕ тĕрĕнесрен, вĕçне хĕç-тимĕртен тăваççĕ. || Сам. 76. Ытла хăвăрт вĕçейсе е лаши-мĕн тĕрĕнет!

чĕрĕп

еж. Толст. 85. Пĕр мулкачă чĕрĕпе тĕл пулать те калать: чĕрĕп тус, эсĕ пур енчен те маттур, анчах санăн урусем кукăр, чупнă чухне çыхланаççĕ, тет. Повстречал заяц ежа и говорит: „Всем бы ты хорош, еж, только ноги у тебя кривые, заплетаются“. Букв. 1914. Ачасем курăк ăшĕнче чĕрĕп тупнă.

аяп-чĕрĕп

damnum, delrimentum вред. Т. VI. З6. Хăна кирлине ху ил, усал айăп-чĕрĕп анту (= ан ту): пĕлекен пур, пĕлменни пур, чӳк, çырлах. Возьми то, что тебе нужно, не делай нам вреда; среди нас есть и сведущие и несведущие, — это тебе жертва, прими ее. In commentariis СПВВ ita scriptum est: „Айăп-чĕрĕп — общее обозначение,“ unde colligi potest hanc vocem latins patere, quam simpl. айăп.

лăкăртат

(лы̆гы̆рдат, лы̆ҕы̆рдат δы^ы), издавать звук лăкăр. Чума. Сывланă чухне упки лăкăртатнă. N. Лăкăртатса калаçат (особый разговор горлом: вязкий, несколько дерябистый, но более звонкий). || Кипеть. Çĕнтерчĕ 5. Пăтти лăкăртатнипе пушшех, çиес килет. || Тюрл. Ачасĕм чĕрĕп патне (к ёжу) пыраççĕ те, она патакпа тĕртеççĕ: пăтă лепе (= лепле, епле) вĕрет? кала-ха, теççĕ. Хăй тĕллĕн лăкăртатса выртать о (= вăл). || Болтать вздор. Пшкрт. Лăкăртатса ларатпăр, ĕçне туимеспĕр (= тăваймастпăр). Орау. Мĕн лăкăртатса суйса ларас! (рассусоливать). Ib. Ан лăкăртатсам! Ну тебя! (отвяжись, не говори). || Икать. Орау. См. лăкăртăк.

мăкăлтат

(мŏгŏлдат, мы̆гы̆лдат), двигаться (о бесформенном, как бы о круглом предмете, который иногда как бы катится). Панклеи. Çав халăх поххине чĕрĕп пыримасăр йолнă. Чĕн каран мăкăлтатса пырать чĕрĕп. Хорачка. Мăкăлтатса (с губными „ă“) çӳрени = аран çӳрени. Изамб. Т. Куçа çӳп кĕрсен, ул куçра мăкăлтатат (при этом получается ощущение достороннего тела, от чего приходится моргать). Сред. Юм. Хăй тĕллĕн пĕрехмай тем мăкăлтатса çӳрет, çăварне никçан та хупмас пуль. Янтик. Ах, пит хăрарăм! Пĕтĕм мăкăлтатса пырать темĕскер ман хыçран. Шуйттан пуль у. || Бормотать (неясно). Шурăм-п. Кĕлĕ вырăнне мăкăлтатат. Вместо молитвы, бормочет что-то. Пшкрт. Тем мăкăлтатса (мы̆ҕы̆л) çӧрет токко (брюзжит). Тюрл. Тем мăкăлтатса çӳрет ĕнтĕ хăй тĕллĕн. || ГТТ. Вут мăкăлтатать. „Огонь, погасая, глухо вспыхиваег, образуя какие-то газовые куполы (шарики“). || Искривлять. СПВВ. ФВ. См. кĕрмĕшнĕ.

мăкăлтаттар

понуд. ф. от мăкăлтат. N. Çавăнтах хам умра темскер мăкăлтатнине корах карăм. Чутах кăçкăрса яраттăмччĕ. Хам çавăнтах тăтăм. Ку мĕн-ши? терĕм те: чĕрĕп полĕ, тесе шотласа илтĕм (подумал). Хайхискер ыраш ăшнелле мăкăлтаттарса кĕрсе карĕ.

мăкăль

(мы̃гы̃л’), подр. движению постороннего предмета в глазу. Якейк. Ыраш пĕрчĕк, куçа кĕрсен, мăкăль-мăкăль тăвать. || Подр. движ. бесформенного предмета. Якейк. Тухуринчен хораскер мăкăль-мăкăль йăванса анать. Б. Олг. Макăль-макăль (чит. мӳгӳл’-мӳгӳл’) килет (опа, чĕрĕп). См. моколь. МКП 103. || Подр. движениям губ при обдумывании. См. МКП 103.

йăвалан

кататься (напр по земле), валяться; катиться. N. † Çатан урлă сикрĕм-каçрăм ― атă тăхăнтăм; йăвалантăм-кайрăм (покатился) ― халат тăхăнтăм; алăпа хыпаласа пăхрăм — пурнелĕ перчетке тăхăнтăм. Ч. С. Пĕрре пирĕн çав лаша пĕр кун кунĕпех ним те çимерĕ, ялан йăваланса, урипе çĕре чавса выртрĕ (все валялась и била ногами землю). Ib. Пуринчен ытла амăшĕ: йăваланса (катаясь), уласа, выльăх пек кăшкăрса (=уласа), темĕскерсем кала-кала йĕрет. N. † Леш аяккинчи пĕрене йăваланат йĕпене: ку аяккинчи пĕрене йăваланат уяра. Собр. 22°. Йăтă йăвалансан, тăман тухат, теççĕ. Альш. Йытă йăвалансан, тăман çăват, тет. Чув. прим. о пог. 223. Тиха пит йăвалансан (выллясан), йĕпе пулать. Если жеребенок очень много валяется (играет) — к дождю. N. Лаша ура йăрисем (= йĕррисем), вăл йăваланнисем лайăхах курăнса выртаççĕ. Орау. Пĕренесене шыв илнĕ, шывра йăваланса çӳреççĕ. Бревна залило водою; они валяются в воде (так говорят о круглых предметах). Сред. Юм. Йăваланса йĕрет. Плачет в отчаянии (катаясь по земле). Çутталла. 68 Чĕрĕп çурăмĕ çине выртать те, тек типĕ çулçăсем çинче йăваланса çӳрет. Çулçăсем йĕпписем çине тăрăнса тулаççĕ. Чуратч. Улăхса çите пуçланăччĕ, çак ачан хальхи (= хайхи) кăкшăмĕ йăваланса шывах анса карĕ (скатился). Капк. 1928, № 18. Те лупас айĕнчи тин туса хунă чĕрĕ кирпĕçсем çинче йăваланнипе айăпа кĕнĕ. N. Çак çынсем ан паллаччăр, тесе, пĕре йăваланчĕ те, вăкăр пулса тăчĕ (обратился в быка), тет. Эльбарус. Эпĕ çав çырманалла хыттăн ĕнесене хăваласа чопса аннă чохне, чăнкă пиркипе, чикеленсе, йăваланса, çохăрса анчах çырма тĕпнелле анса карăм. Ib. Пĕр шĕвĕр патак тĕл полса, таçтан шăтарса пăрахать поль, тесе анчах йăваланса анатăп. Я скатываюсь, а сам всё боюсь, как бы не наткнуться на какую-нибудь острую палку. Б. Яныши. Ним тума пĕлмесĕр, салтак, хĕресне хуçса, пăшал ăшне ярса, пăшалне пере панă, тет; ĕни йăваланса кайнă (покатилась), тет. Чаганар. Çав сехетрех лаша каял(л)а тапса ячĕ те, çавăнтах кашкăр йăваланса карĕ, тет. || Копошиться. Пытьă (= пыйтă) хорт пак йăваланать, тит. || Шурăм-п. № 23. Вырăсĕ тахçанах иртсе кайнă, эпир тин йăваланса тухатпăр(как бы «выползаем»).

Вомкасси

(вом-к̚асси^ы), назв. дер. б. Козм. у. (В том же тексте: Чĕрĕп-касси, Чăршă; Хырăлăх; Маттикасси).

Вырăсла-чăвашла словарь (2002)

ёж

сущ.муж., множ. ежи
чĕрĕп; иглы ежа чĕреп йĕпписем; ёж свернулся в клубок чĕрĕп çăмха пек хутланса выртрĕ

ёжик

сущ.муж.
1. чĕрĕп
2. шăртлă çӳç (çӳçе шăртланса тăмалла кĕске касни); стричь волосы ёжиком çӳçе шăртланса тăмалла кастар

игла

сущ.жен., множ. иглы
1. йĕп; швейная игла çĕвĕ йĕппи; игла шприца шприц йĕппи
2. йĕп, лăсă йĕппи; иглы сосны хыр йĕпписем
3. йĕп, шăрт; иглы ежа чĕрĕп йĕпписем; иглы ерша кăртăш шăрчĕ

Вырăсла-чăвашла словарь (1972)

съёжиться

-жусь сов., съёживаться несов. чĕрĕп пек тĕрĕнсе вырт, тĕршĕнсе лар, пĕршĕн, хутлан.

Вырӑсла-чӑвашла словарь (1971)

ёж

м. 1. чĕрĕп; 2. воен. чĕрĕп (танксемпе пехотăна малалла куçма кансĕрлекен хатĕр).

ежиха

ж. ама чĕрĕп.

ежовый

прил. чĕрĕп ⸗ĕ [⸗и]; ежовые иглы чĕрĕп йĕпписем; ◇ держать в ежовых рукавицах кого-л. çирĕп алăра тыт.

игла

ж. 1. в разн. знач. йĕп; йĕпсе; швейная игла çĕлемелли йĕп; вязальная игла çыхмалли йĕп; деревянная игла (для плетения сети) йĕпсе; челночная игла ăса варри (е йĕппи); иглы сосны хыр йĕпписем; иглы ежа чĕрĕп йĕпписем; 2. (кристалл) хăрпăк; снежные иглы юр хăрпăкĕ.

иглистый

прил. 1. (с иглами) йĕплĕ; иглистый кактус йĕплĕ кактус; иглистый ёж йĕплĕ чĕрĕп; 2. (из иглообразных кристаллов) хăрпăк, хăрпăклă; иглистая снежинка хăрпăк юр; иглистый иней хăрпăклă пас.

клубок

м. 1. çăмха; тĕрке; клубок ниток çип çăмхи; клубок шерсти çăм тĕрки; 2. перен. тĕвĕ; клубок противоречий хирĕçӳлĕх тĕвви; ◇ клубок в горле (стоит, застрял и т. п.), клубок подступил (или подкатился и т. п.) к горлу ăшчик тулса килчĕ, пыр капланса килчĕ, тăвăнса çитрĕ; свернуться (сжаться, съёжиться и т. п.) в клубок, клубком çăмха (е чĕрĕп) пек хутланса вырт.

колоться

несов. чик, тир; ёж колется чĕрĕп чикет.

колючка

ж. йĕп; колючки ежа чĕрĕп йĕпписем; колючки боярышника катăркас йĕпписем.

комок

м. пĕчĕк муклашка, чăмăркка, чăмакка; комок в горле (стоит, застрял и т. п.) пыр пӳлĕнчĕ; комок подступил (или подкатился) к горлу ăшчик тулса килчĕ (е тăвăнса çитрĕ); сжаться в комок (или комком), свернуться в комок (или комком) çăмха пек хутланса вырт, чĕрĕп пек хутланса вырт.

насекомоядный

прил. 1. зоол., бот. хурт-кăпшанкă çиекен, хурт-кăпшанкăпа тăранса пурăнакан (чĕрчун, ӳсентăран); 2. в знач. сущ. насекомоядные мн. зоол. хурт-кăпшанкăпа тăранса пурăнаканнисем (чĕрĕп, каюра т. ыт. те).

свернуться

сов. 1. (скататься трубкой) чĕркен, пĕтĕрĕн; 2. (о листьях) пĕтĕрĕнсе (е пĕрĕнсе, хупланса) лар; 3. (улечься клубочком) хутланса вырт (йытă, чĕрĕп); 4. (о крови) кĕвел, çывăр (юн); (о молоке) тăпăрчлан, турăхлан, тытăн (сĕт); 5. перен. (уменьшиться, сократиться) ансăрлан (фронт), пĕчĕклен, чак; 6. (сдвинуться, перекоситься) чалăшса кай, пăрăнса кай; 7. разг. (испортиться от неосторожного вращения) татăлса кай, çĕмĕрĕлсе кай.

сморчок

м. 1. кăтра кăмпа; 2. прост. (о человеке) чĕрĕп.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

чĕрĕп

керпе

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

чĕрĕп

«ёж»; МК, Замахш. кирпи, узб., кирг., казах; к. калп., ног., азерб., тур., гаг., туркм., кумык. кирпикирпә, тат. керпе, башк. терпе «ёж». Из перс. (керпу) «ёж».

Чăвашла-вырăсла фразеологи словарĕ

Хăйне алла ил

Хăйне (хăй) алла ил брать / взять себя в руки.
Тарас Андреевич шăла çыртсах вăй пухрĕ те хăйне хăй алла илчĕ. П. Львов. Часах Урасмет хăйне алла илчĕ те... крыльца карлăкĕ çине вырнаçса ларчĕ. К. Турхан. Чаштах çĕкленчĕç Чĕрĕп йĕпписем, Анчах хăйне алла илсе, Каларĕ вăл: Ах, Юс пике, Мĕн-ма васкатăн ун пекех? А. Кăлкан.

Чĕрчун ячĕсен чăваш-вырăс-латин словарĕ

Даур чĕрĕпĕ

см. чĕрĕп

Европа чĕрĕпĕ

см. чĕрĕп

ехидна

ехидна — tachyglossus [Австралире пурăнакан çăмартапа ĕрчекен чĕрĕп евĕрлĕ чĕрчун]

тинĕс чĕрĕпĕ

морской ёж — echunus [тинĕсре пурăнакан чĕрĕп евĕрлĕ, йĕплĕ тирлĕ шăмăсăр чĕрчун]

хăлхаллă чĕрĕп

см. чĕрĕп

чĕрĕп

ёж — erinaceus [сĕтпе ӳстерекен йĕплĕ чĕрчун]; Даур чĕрĕпĕ даурский ёж — erinaceus dauricus; Европа чĕрĕпĕ европейский ёж — erinaceus europaeus; хăлхаллă чĕрĕп ушастый ĕж — hemiechinus auritus

Çавăн пекех пăхăр: