Шырав: аштар

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I.
понуд. от аш II.

II.
обмолачивать хлеб (гоняя лошадей по разложенным снопам)

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(аштар), facere, ut per aquam, nivem aliave similia eat alqs, понуд. форма от гл. аш. КС. Паян лашана юр çинче аштартăм. Сегодня я ездил на лошади по глубокому снегу. Ib. Лаша юр çине кĕрсе ларчĕ те, аран аштарса кăлартăм. Лошадь попала в сугроб, я чуть выехал. Череп. Ыраш çинчен аштарса çӳрет. Ездит по ржи на лошади. || De tritura. Шишковать. СПВВ. КЕ. Итем илнĕ чухне, çур тыррине итем варрине сараççĕ те, çав сарнă улăм çинчен, лашасем кӳртсе тăратса, йĕри-тавра тырри тăкăначчен çавăраççĕ; çавна аштарни теççĕ. Шишкование заключается в том, что после сушки овина постилают на току снопы ярового хлеба и гоняют по ним, взад и вперед, лошадей, до тех пор пока не осыплюся зерна. Изамб. Т. Ака тыррине лашасемпе аштараççĕ. Яровое обминают лошадьми. СТИК. Ĕлĕк авăна лашапа аштарсах çапнă, тет. Говорят, что прежде молотили хлеб лошадьми. КС. Аштарса илтĕмĕр. Смолотили хлеб (в один прием, напр. — один овин, или сколько было на току). Çутталла 4З. Аштармалăх тырă пур чух, аштарар-ха ашăмне.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«молотить, гоняя лошадей по разложенным вокруг столба снопам». Понуд. ф. от аш.

Çавăн пекех пăхăр:

ашли ашпулат аштав Аштав Хĕрчĕ « аштар » аштаха ашуг ашшĕ ашшĕ-çурри ашшĕ-амăшĕ