I.
Хай Пӳрен — миф. дух, дарующий жизнь
II.
разг.
то же, что хайхи
III. глаг.
1.
отделывать, украшать чем-л.
кĕпене тĕрĕпе хай — отделать платье вышивкой
2.
шить стежками, стегать
утиял хайса çĕле — стегать одеяло
3.
отворачиваться
Ырă ут капантан хайман, ырăçын çăкăртан хăраман. — погов. Добрый конь от стога не отворачивается, добрый человек хлеба не чурается.
IV. частица
разг.
1.
-то
хай эпĕ ун çинчен маннă кайнă — я-то об этом совсем забыл
2.
вот, ну вот, ну и
ак хай ăна калатăп эпĕ... — ну вот я говорю ему...
3.
тут и
как раз
хай ку çук та — глядь, а его и след простыл
хай ашшĕ-амăшĕсем те таврăнчĕç — тут и [его] родители возвратились
Çавăн пекех пăхăр:
хаживать хазар хазарский хазары « хай » хай каларĕш Хай пӳрен хай пӳренĕ хай-çырма хай-люк