«лён»; йĕтĕн пирĕ, катан (диал. катам) пир «полотно»; башк. етен, тат. житен, азерб. кәтан, кумык, кетен «лён»; алт. В киден, ойр., тув. кеден «полотно», «холст»; полов. кетан «лён», «полотно»; в ряде слов общетюрк. к в чув. отражается как й: йĕтĕн ~ катан, йун ~ кан. По-видимому, йĕтĕн и катан возникли в разное время, катан пир — позднее. Трудно сказать определенно, из какого языка и из одного или из нескольких языков заимствовали тюрки слово кетен, кәтан и т. д. Мы находим его и в араб. и в перс. (кэтан) «лён»; араб. «льняное полотно»; В. И. Абаев пишет, что оно „древнее переднеазиатское культурное слово, вошедшее и в европейские языки“: шумер, gad «полотно», ассир. kutinnu, сир. kettana, др. евр. kәtonet, арм. ktan, груз, катани, дарг. катан, лезг. кетен, адыг. кӓтӓн «холст» и т. д. (ЭСл. I, 594—595).
Çавăн пекех пăхăр:
йĕт йĕтĕке йĕтĕм йĕтĕмлĕх « йĕтĕн » йĕтĕн çĕлĕк йĕтĕн карти йĕтĕн ойăх йĕтĕн пирĕ йĕтĕн чусти