1. «бумага»; 2. «грамота», «письмо (уменье писать)»; др. тюрк., кирг., алт. В, ойр. кат, Замахш., узб., туркм., казах., к. калп., ног., тат., башк. хат «письмо»; «грамотность»; уйг. хәт «письмо», «почерк»; тур. хат «линия», «черта», «письмо». Заимствовано из араб.: «линия»; «почерк», «письмо»; перс. (из араб.) (хӓт) «линия»; «почерк», «письмо»; «грамота».
1. «этаж», «ярус», «ряд», «слой»; 2. «раз»; тефс. ХII-XIII вв., уйг., узб., кирг., алт. В, ойр., тур., тат., башк. катгат, хак. хат «ряд», «слой», «пласт», «этаж».
вут хут, кăмака хут «топить печку». От кӳй (КБ, Зол. бл.), кӧй (башк., хак.) «гореть» + афф. понудительности -т.
Çавăн пекех пăхăр:
хускаткала хуслан хусхат хусхаткала « хут » хут çĕлен хут çыр хут куçарни хут купăс хут пит