«уставать», «утомляться»; ыртар понуд. «утомлять»; др. тюрк., тефс. ХII-XIII вв. ар, Замахш. ар, хар, АФТ ар, ары, чаг. ар, хари, уйг., к. калп. hap, узб. хор (диал. хар), казах., ног., туркм., тат., башк. ар, кирг., кумык., карач., ойр. арыарын, ары, якут. ыыр, ыр «уставать», «утомляться», «ослабевать», «изнемогать», «изнуряться», «выбиться из сил»; тув., хак. ар, к. калп., тур. ары «худеть»; др. тюрк. арғар, Замахш. hаркуз, АФТ ардыр, уйг. hapдyp «утомлять»; карач. арыт «уморить».
, ырала «пазить», «делать пазы»; «выбирать паз»; тат. Сиб., алт. В, хак. ар, башк. ыры, тат. ырмаула, якут. ор «делать пазы», «делать выемку».
Çавăн пекех пăхăр:
ынатлă ынатлăн ынатла ынатлан « ыр » ырă ырă кăмăллă ырăлăх ырăлан ырăлантар