прил. 1. (безотносительный) абсолютлă (нимĕнле условипе те çыхăнман, хăй халлĕ); абсолютная истина абсолютлă чăнлăх; 2. (полный) тулли, пĕтĕмле; абсолютная тишина тулли шăплăх; ◇ абсолютное большинство ытларахăш; абсолютная величина мат. абсолютлă пысăкăш (паллăсăр илнĕ хисеп); абсолютная монархия полит. абсолютлă монархи (патша влаçне нимпе пӳлмен йĕрке); абсолютный нуль физ. абсолютлă нуль (чи сивĕ температура); абсолютный слух абсолютлă сасă туйăмĕ (кирек епле сасса та итленипех палăртма пултарни); абсолютный чемпион спорт. абсолютлă чемпион (ăмăтура пур енĕпе те çĕнтерекен).
Çавăн пекех пăхăр:
абсольутла абсолютизм абсолютизмла абсолютлă « абсолютный » абстрагировать абстрактлă абстрактлăх абстрактность абстрактный