м. 1. тымар, тĕп, шăл, кăк, кут; мочковатый корень лăс тымар; корень яблони улмуççи тымарĕ; пять корней груш пилĕк тĕп груша; корень лука сухан шăлĕ; корень зуба шăл кăкĕ (е тĕпĕ); корни волос çӳç кăкĕ (е тĕпĕ); 2. перен. (начало) пуçламăшĕ, тĕпĕ, никĕсĕ (çĕнĕ йăлан); (источник) сăлтав (инкекĕн); корень зла инкек-синкек сăлтавĕ; 3. грам. тымар (сăмахăн); 4. мат. Корень; ◇ в корне пачах, пĕтĕмпех, тĕпренех, пĕртте; он в корне не согласен вăл пачах килĕшмест; на корню вырман (тырă), çулман (курăк); вырвать с корнем тымарĕ-мĕнĕпех тăпăлтарса кăлар, тĕпĕ-йĕрĕпех пĕтер; пустить корни тымар яр, тымарлансах лар, çирĕпленсех лар; краснеть до корней волос пуç тӳпине çитиччен хĕрелсе кай.
Çавăн пекех пăхăр:
коренастый корениться коренник коренной « корень » коренья корешок корзина корзинщик коридор