(с’ил’-т̚ы̆вы̆л), буря. Баран. 120. Вăл (дерево) çил-тăвăлне, усал çанталăкне тӳсет, этемме темиçе тĕрлĕ ырлăх кӳрет. КС. Çил-тăвăл тухнă. Поднялась буря. БАБ. Е самăй пулас чух кăна (когда хлебу надо только бы созреть) çил-тăвăл пырса, тăкса пăрахатьчĕ, тет. Аттик. Усал çил-тăвăлсенчен, тискер пăрлă çăмăрсенчен витсе, сыхласа тăр. (Моленье „турă-амăшне“). N. Кăçалхи çил — çил-тăвăл, вăл кăрккана çĕре тĕртсе ӳкернĕ. (Такмак). N. Старик уçса ячĕ, тет те, çавă ампартан тухса карĕ, тет, çил-тăвăл. Тухса кайсан, каларĕ, тет, вара: алтăра хăтая астăвăр, тенĕ. N. Çил-тăвăлта йăвăç тăрри хумханнă пек, ун шухăшĕсем хумханаççĕ. ГТТ. Çил-тăвăл пек çӳрет.
Çавăн пекех пăхăр:
çил-арманĕ çил-йĕр çил-пăш çил-пĕр « çил-тăвăл » çил-тăвăллă çил-тăвăлла çил-тăман çил-тăманлă çил-ту