(aвы̆нζ’к, авы̆н’џ̌ы̆к), adj., curvus, curvatus, incurvatus; arcuatus; aduncus. изогнутый. Изамб. Т. Хăйĕн мăйĕ хурăнни (i. q. хурăннĕ) пек авăнчăк. Шея у него изогнута, как у гуся. Ст. Чек. Авăнчăк хурăна касса ятăм. Я срубил кривую (имеющую один изгиб) березу. Ib. Авăнчăк йывăç — пĕр куккăрлă йывăç. Череп. Аванчăк вĕçлĕ патак, baculum aduncum, палка с загнутым кониом. А. Прокоп. † Сирĕн куç-харши пит авăнчăк, Пĕкĕлмерен илнĕ пĕкĕ пек. У вас брови сильно изогнуты, как дуга, купленная в Бугульме. КС. Авăнчăк çурăмлă лаша, лошадь с крутым изгибом спины. || Etiam flexibile aliquid significare posse videtur. Повидимому, иногда имеет значение гибкого. Турх., КС. Авантăк хулă, гибкий прут. || Eodem vocabulo appellatur furcilla liguea, qua stramenta tolli solent. Иногда обозначает небольшие вилы, которыми берут солому. Изамб. Т. Улăма ăсса илме авăнчăк тăваççĕ. Для того, чтобы брать солому, делают особые вилы. То же и в Череп.
Çавăн пекех пăхăр:
авăн-уççи çõнатчĕ авăн-уççи тĕпĕ авăнлăх авăнтар « авăнчăк » авăнчăклă авăнчăклан авăнчăклантар авăнчăклат авăр