(валак) или вăлак, foramen per quod effunditur farina. Отверстие, через которое сыплется мука. Асан. || Валак sive çăнăх валакĕ (валагэ̆), alveus ligneus, per quem; frumentum iam molis fractum effunditur, лоток, по которому высыпается размолотый продукт. Шевле. || Тоскаево. Валакран ваннă тырă çăнăх пулса юхса тухать. Смолотый хлеб сыплется из лотка в виде муки. || Canalis ligneus, per quern fluit aqua, cuius impetu molarurn rotae versantur. Тоскаево. Валак тесе, шыв арманин урапа патне шыв юхса пыракан тĕле калаççĕ. Жолоб — то место, где вода течет к колёсам. Якейк. Вăлак. Он тăрăх орапа çине шу йохать. Через жолоб течет на колесо вода. То же и у П. И. Орлова.
жолоб, СПВВ. Собр. 173°. † Юхăм шыв юхат валакран, сасси илтĕнет аякран. Сред. Юм. Валак е валашка тесе, çăл кôтне лартакан пысăк таканана калаççĕ. V. S. Валак — жолоб (йываçран шыв юхма чавса туни). СПВВ. ЕХ. Валак — пĕр-пĕр япала юхтарма лупашкалă йывăçран таваççĕ. М. 11. Петр. Валак, вулак — корыто; колода; жодоб. См. арман.
Çавăн пекех пăхăр:
валĕн-шалĕн вала Вала-пуçăн валаç « валак » валак çуначчи валак хăлхи валак шывĕ валала валами