(исл’эт', слäт, ислэт), вымочить. КС. Кĕпене ухаччен ислетеççĕ (мочат). IЬ. Пушăт ислетес — мочить лыки. || О сильном дожде. Ах тôр, пирн патăрта паян çăмăр ислетрĕ (= пит çурĕ). Сред. Юм. || Избить (кого). Сред. Юм. Паян пасарта пĕр тôтар тôтăр вăрланă та, ах тôр, ислетрĕç! IЬ. Эсĕ она пĕр-пĕр тытса хытă ислет-ха (прибей). Толст. Атте шальçа илчĕ те, тытăнчĕ кăна шальçапа ислетме (колотить). Юрк. Атьăр, ăна пит хытă ислетер, вăл ӳлмĕрен капла вăрлама кĕлете ан кĕтĕр. N. Пĕре ислетс, илтĕм эп она. Я его вздул. СТИК. Пит хытă ислетсе илтĕм-ха, анти хыçалантăр (избил). || Здорово наесться. СТИК. Пит хытă ислетрĕм-ха, ĕнтĕ пăртак тăрăп (немножко побуду без еды).
Çавăн пекех пăхăр:
исландцы ислен ислентер исленчĕк « ислет » ислеттер Исли Исмаил Исмай Исмайлă