(jы̆лы̆н), уставать. См. ывăн jы̆ҥгы̆л. В. Олг. Питушк. (jŏлŏн). Пшкрт. Каран jы̆лы̆нза с'идӓчэ̆ каимӓсчэ̆. Чертаг. Йăлăнчĕ, устал. N. Отсан-отсан, ĕпĕр йăлăнсах çитрĕмĕр (совсем устали).
(jы̆лы̆н), просить, умолять. Юрк. Çав вăхăтра ку, тутар арăмĕ, вырăсла пĕлменскер, тытăнат вырăсла калаçма: «Ты меня, пожалуйста, не больно суди!» тет, йăлăнса (умоляя). Упа 617. Шăши: яр, тесе, йăлăна пуçланă: еэĕ мана ярсассăн, эпе сана ырлăх тăвăп, тенĕ. Мышь начала умолять: «Отпусти! Если ты отпустишь меня, я тебе отплачу добром.» Истор. Вăл часрах каялла тавăрăнна та, йăлăна-йăлăна, Олегпа килĕшнĕ (после унижений, примирился с Олегом).
Çавăн пекех пăхăр:
йăлăм Йăлăм-кас Йăлăм-касси Йăлăм-Патĕр « йăлăн » йăлăнкала йăлăнки йăлăнса йĕрĕнтер йăлăнтар йăлăнтармăш