(кабы̆рдат), быть хвастливым; щеголять, форсить. Изамб. Т. МПП. Капăртат, щеголять. Хурамал. Ахалех капăртатать çав (хвастается, хвалится; говорит то, чего делать не может), теççĕ. Ст. Чек. Капăртатат, луш вĕçсе тăрат (хвастается понапрасну). См. Рааs. 58.
собраться быстро, производя стук ногами. Юрк. Тул çуталнă-çутăлманах хайхисем каллех кун патне капăртатса çитнĕ. Ib. Капăртатса тухса каяççĕ [со стуком ног)]. N. Капăртатса ӳксе пуççапаççĕ те, вара пусса пĕçереççĕ (стук от коленопреклонения нескольких людей). N. Капăртатса килсен... || Шуршать. КС. Çĕнĕ шупăрĕ капăртатса (или: кăпăртатса) пырать. Сред. Юм. Кивĕ атăллă çыннăн атти капăртатса пырать (о звуке от сапог из простого товара). || Щеголять. МПП. || Хвастаться. Рааs.
Çавăн пекех пăхăр:
капăрлат капăрлаттар капăррăн капăрт « капăртат » капăртаттар капăрти капăртма капăртмак Капăртти