(кабаш), доставать, хватать. Питушк. Чут-чут капашмасть (= çитмест, нехватка). || Быть впору. Якейк. Ку тонтир Йăвана капашать, ачам (= йора пырать, аслах мар.)
(кабаш), форма; подобие. N. Ĕç капаш(ĕ), работёшка(?). Рекеев. Манăн тулта арăм-капаш (женёшка) пурччĕ-ха. Изамб. Т. Лаша-капаш (лошадёнка) пирĕн пĕрре. Ib. Сирĕн ĕне-капаш миçе? Н. М. Кедров. Ку мĕнле капаш! Что за штука! Изамб. Т. Çын капашне кĕре пуçларĕ (о ребенке: стал понимать). Абыз. Улман капашĕ килнĕ. (Молодой) картофель уже стал более или менее пригодным к употреблению. Ib. Çăкăрăн нимĕн капашĕ те çук. Хлеб (плохо пропечен) и почти совсем негоден к употреблению. Ib. Унăн ĕçленин капашĕ те çук. Его работа никуда не годится. || Фанфарон, хвальбишка. Бахшиярово. Эй, капаш! (презрит.). || «Ленивый». Сунч. † Тăсăлса выртса çӳрекен арçын капаш (наян) мар-ши çав! || Строй, порядок. МПП.
Çавăн пекех пăхăр:
капах капачăк капачка Капаччишшăн « капаш » капашлă капашсăр капашсăрлан капаштар капаштаркала