(çăл)
1.
борть, улей (в дупле)
хурт çăлли — борть, улей (в дупле)
çăлă пыли тат — заниматься бортничеством
2.
колода, подвесной улей
çăлă çак — подвесить улей (на дерево)
4. диал.
паз, выемка
юпана çăла кăлар — делать в столбе пазы (для концов досок)
(с’ы̆лы̆), колодец. Пазух. Хусанпала Чĕмпĕр, ай, çул(ĕ) çинче вуник куçлă çăлă алттартăм. С. Айб. Пĕр кӳлле тăватă çăлă юхса кĕрет. (Ĕне суни).
(с’ы̆лы̆), борть. Пшкрт. Ĕлĕк авалхи çынсам йоман тăрине хорт çалли тунăç. Йоманăн ачча çĕрине алтса кăлараччă та, анисене туаччă. Йоман çăллинчен пыл кăларса кисе. || Паз. Хорачка. Столпа çăлă кăларса (для вставки досок).
Çавăн пекех пăхăр:
çăл-çырми Çăл-вар çăл-куç Çăл-куç вăрманĕ « çăлă » çăлă хоппи çăлăлă йоман çăлăн çăлăнăç çăлăнтар