Шырав: çурăк

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
трещина

разбитый, расколотый
надтреснутый, с трещиной
пĕрене çурăкĕ — трещина в бревне
çурăк валашка — разбитое корыто
çурăк стакан — лопнувший стакан
çурăк хăма — треснувшая доска
мĕн эсĕ çурăк чан пек çăрăлтататăн? — что ты дребезжишь (т. е. брюзжишь), как разбитый колокол?
Чипер кайăкăн хырăмĕ çурăк. (Тулă пĕрчи). — загадка У хорошенькой птички живот с трещиной. (Пшеничное зернышко).

2.
щель, щелка, расщелина
карта çурăкĕ — щель в заборе
çĕр çурăкĕ — расщелина в земле

3.
клок, клочок, обрывок

рваный
драный, разодранный разг.
кĕпе çурăкĕсем — клочья рубахи
çурăк михĕ — дырявый мешок

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

щель; çурăк ăшне – в щель.

199 стр.

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

разбитый, расколотый. N. Çурăк чан (куршак, чукун) чарлатать (издает особые, нечистые звуки). ГТТ. Çурăк чĕре, разбитое сердце? Сред. Юм. Çôрăк çатма тесе пит çôхăрса сăмахлакан çынна калаççĕ. СТИК. Çурăк чан (о человеке, говорящем тонким, раздирающим голосом. То же и в Сред. Юм). КС. Çурăк хăма, пĕр-пĕр япалапа перĕнсессĕн, çартлатать. || Трещина, щель. Юрк. Пĕрене е ытти япала çурăлсан, çурăк теççĕ. N. Çĕр çурăкĕ, трещина в земле. || В перен. см. Сред. Юм. Кôнта пит кирлĕ мара ан йăмахлăр, çорăксĕм пôр. Здесь о всякой всячине не говорите: чужие дети есть. Срв. аналог. русск. „здесь лишние бревна есть“.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

ярык

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

1. «расщелина», «щель», «трещина»; 2. «расколотый»; МК, Замахш., уйг., хам. йарук, азерб. ярыг, туркм., тур.,, ног., тат., башк. йарык, уйг. йорук, узб. ёрик, кирг., казах., к. калп. жарык, ойр. дьарык, тув. чарык, хак. чарых «щель», «трещина», «расщелина»; «расколотый», «треснутый». Происходит от çур (см.).

Çавăн пекех пăхăр:

çурă кăлар çурă сап çурă турат çурă яр « çурăк » çурăк кут çурăкам çурăл çурăлăх çурăм