1.
авторитет (сум, хисеп) (см. вăйăм)
унăн авторитет пысăк — он пользуется большим авторитетом
халăх хушшинчи авторитет — авторитет в массах
авторитета тивĕç пул — завоевать авторитет
авторитета çухат — потерять авторитет
2.
авторитет (сумлă çын)
вăл литературăра авторитет шутланать — он является авторитетом в литературе
сущ.муж. (син. уважение; влияние)
авторитет, хисеп, ят-сум; завоевать авторитет хисепе тивĕç пул
1. авторитет, сум, витĕм; 2. хăйĕн ĕçесемпе, хăйĕн пĕлĕвĕсемпе хисепре тăракан çын.
м. 1 авторитет, сум, хисеп; пользоваться авторитетом авторитетлă пул; 2. (лицо) хисеплĕ çын, сумлă çын.
авторитет, сум, хисеп; высокий авторитет пысăк сум; завоевать авторитет хисепе тивĕç пул
ç.п. Преступниксен ушкăнĕн пуçлăхĕ, сумлă çынни. Йĕркеленсе преступлени тăвакансен «Сокольникири» ушкăнĕн авторитетне, ниçта та ĕçлемен 33 çулхи Мускав çыннине тытса чарнă. Х-р, 24.01.1996, 1 с. Криминал тĕнчин авторитетне медиксем те çăлса хăварайман. ÇХ, 1997, 15 /, 1 с. «Авторитетсем» авторитетне çухатаççĕ [Пуçелĕк]. ÇХ, 1997, 49 /, 4 с.
— криминал авторитечĕсем (Ч-х, 1999, 14 /, 3 с.); вырăнти «авторитетсем» (ÇХ, 2001, 14 /, 3 с.).
Çавăн пекех пăхăр:
авторефрижератор авторизаци авторизациле авторитарлă « авторитет » авторитетлă авторитетлăх авторитетный авторитетсăр авторитетсăрлăх