Шырав: арăк

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(ары̆к), i. q. аркă, подол, нижний край одежды (СПВВ, Тюрлем. и др.). V. аркă. Тюрлем. Пĕр арăк паранкă çĕклесе килтĕм. Я принес подол картофеля. Собран. 1З°. Пирĕн тӳррине илекен арăк тулли чул тыттăр. Пусть тот, кто возьмет за себя ту девушку, с которою я дружен, держит полный подол камней. Латышева. Ачине арăк çине хурать. Она кладет ребенка себе на колени („на подол“).

(ары̆к), v. ignota, неизв. слово. Собран. С. Карм. Арăк мар, çарăк мар, çулçи ешĕл, милкĕ мар. (Сухан.). Не... и не репа; листья зеленые, а не веник. (Загадка: лук). Арăк мар, çарăк мар, çулçи йĕтпĕл, милĕк мар. (Сухан). Т. II. Загад. Арăк мар, çарăк мар, тăрри ешĕл, милĕк мар. (Сухан)..

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

, аркă «подол», «пола» «нижний край платья (одежды)»; АФТ, азерб. әтәк, уйг., чаг. этэк, Замахш., кирг., казах., к. калп., ног., карач., тур., туркм. этек, узб. этак, ойр., тув. эдэк, хак. идек, башк., тат. итәк «подол», «пола»; соответствие р ~ д, т.

Çавăн пекех пăхăр:

Ар-Сĕнтĕр ар-хĕр ар-ывăл арăç « арăк » арăк посми Арăккасси арăклă-çанăлă арăлчăк арăм