улей
рамăллă вĕлле — рамочный улей
арча вĕлле — рамочный улей
тунката вĕлле — колодный улей
каска вĕлле — колодный улей
вĕлле ани — отверстие улья (колодного)
вĕлле хуппи — должея
вĕлле шăтăкĕ — леток, отверстие (в улье)
вĕлле хурчĕ — пчела
вĕлле тыт — держать пчел
вăл вунă вĕлле хурт усрать — у него десять ульев (он держит десять семей пчел)
◊
шăнкăрч вĕлли — скворечник
улей
вĕлле сутăн илтĕм — улей купил
вĕлле çăварĕ, вĕлле хуппи, ани — должея
вĕллесем хĕл каçмалли вырăн — мшанник
вĕлле хурчĕ шавлани пек шавла — нагудеть, нагудить
(вэ̃л'л'э), улей. Кадыш. Халĕ 4 вĕлле пулнă ĕнтĕ. Теперь у меня стало 4 улья. Торх. (Курм.). Вĕллене ик аналлă (с двумя делями), виççĕллĕ, тăваттăллă тума пулать. Вĕллене иккĕ, виççĕ, тăват çемье пурăнма тума пулать. Анисене çампекех тăваççĕ. Çампекки вĕллене ик аналлă, виççĕллĕ, тăваттăллă, теççĕ. Нижние перекладины, на которых стоит колодный у., называются уратак. Чтобы у. не качался, ставят столбы, один или два. Ib. Çĕр шывĕ чухне вĕлле тайăласран пĕчĕк вĕллесене ик енчен юман юпа лартса çыхаççĕ, мăн вĕлле пулсан ― пĕрре. Ib. Вĕлле çине хураççĕ сăмсалантарса хурăн хуппи, тăват енчен те пĕрер; çине хурама хуппи вĕлле пуç талккишпех, карттуслантарса. Икĕ уратак çияла пустарса хураççĕ; уратакĕ ― юман.
умарта
вĕлле хурчĕсене усрамалли вырăн. Халĕ ĕнтĕ ун пек мар: вĕлле хурчĕсене çынсем-хуçисем хăйсене мĕнле кирлĕ – çавăн пек усраççĕ (пурăнтараççĕ), мĕн тутарас тенĕ – çавна тутараççĕ, йăви валли вырăнне (вĕллине) те хăйсем туса параççĕ, йăвине (карасне) те хăйсен майлă тутараççĕ <…> [Сергеев 1907:IV].
Çавăн пекех пăхăр:
вĕлкĕлтет вĕлкĕш вĕлкĕштер вĕлл « вĕлле » вĕлле çитти вĕлле ани вĕлле ани урлашки вĕлле анинчи шăтăк вĕлле курăкĕ