1.
стонать
ыратнипе йынăшса яр — застонать от боли
йынăшнă сасă илтĕнчĕ — послышался стон
2.
хныкать
ныть разг.
пӳлĕмре ача йынăшать — в комнате хнычет ребенок
3.
визжать
скулить
йытă йынăшать — собака скулит
4.
ныть, мозжить, ломать
шăмшак йынăшать — кости ноют
(jыны̆ш), то же, что йăнăш. Сред. Юм. Кȏ ача-пчапа! Мĕн пĕр-май йынăшса, кӳтесе ларан поль ȏна (канючишь)! IЬ. Йытта çапсан, йынăшать. IЬ. Мĕн йынăшша тăран? О чем ты плачешь? (жалобным голосом).
«стонать», «ныть», «хныкать»; башк., тат. ыңгыраш «стонать»; шыңш «хныкать»; уйг. гинши «ныть», «хныкать»; в башк. и тат. шыңш начальное ш под ассимилятивным влиянием конечного ш. Звукоподражательное слово.
Çавăн пекех пăхăр:
йывăррăн йывăрсăн йываç-курăк йывлан « йынăш » йынăштар йынăшу йынăшуллă йынăшуллăн йынша