Шырав: кăмпа

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
гриб

грибной
ăвăс кăмпи — подосиновик
ăвă кăмпи — древесный гриб, трутовик
йывăç кăмпи — древесный гриб, трутовик
кăтра кăмпа, ака кăмпи — сморчок
масла кăмпа — масленок
сар кăмпа — лисичка
сăвăр кăмпи — дождевик
сыр кăмпи — дождевик
çерем кăмпи — опенок луговой
карта кăмпи — опенок луговой
çерем кăмпи — шампиньон
тислĕк кăмпи — навозник, поганка
тунката кăмпи — опенок
хурăн кăмпи — подберезовик
хыр кăмпи — волнушка
шăна кăмпи — мухомор
шурă кăмпа — боровик, белый гриб
яка кăмпа — сыроежка
майра кăмпи — сыроежка
кăмпа аври — ножка гриба
кăмпа туни — ножка гриба
кăмпа шлепки — шляпка гриба
кăмпа тымарĕ — мицелий, грибница
кăмпа яшки — грибной суп
кăмпа çумăрĕ çăвать — идет грибной дождь

2.
головня (на злаках)

3.
нарост, шишка (на голове человека)

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

гриб
шур кăмпа — белянка
хырă кăмпи — волжанки
хурăн кăмпи — березовик

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(кŏмба, кы̆мба), гриб. Шибач. Кокша амăшĕнчен итать: вăрмана кăмпа татма каям, тет. СТИК. Части гриба назыв.: кăмпа аври «ножка гриба», кăмпа тăрри или кăмпа шлепки, «шляпка гриба». Якейк. Кăмпа пуçĕ — шляпка гриба; кăмпа тони — ножка гриба. || Головня. Яргуньк. Кăмпа — урпа çинче пулать (хурарах, кăвакрах, хуппи анчах çитĕнсе каять, тĕшши пулмаçть). N. Тулă кăмпаллă пулсан, хăпарту хура пулать. || Гриб на дереве. Шарбаш. || Половой орган коровы. Шарбаш. || Бородавка (Р). Золотн. || Гуньба (налёт во рту у детей). Никит. Ача çăварне кăмпа тохсассăн... || Болезнь телят, от которой они худеют. Пшкрт. Пруа кăмпа полсан, коттăр илнешкел каштăркаланса ларат. Скотолеч. 19. Шыçнине имлемесен, вăл ăшă çанталăкра хăех шăтса юхать; сивĕ çанталăкра хытса ларать те, маклашка пулса юлать (ăна кăмпа теççĕ). || Нарост (шишка) на голове человека. Сятра: чŏмламазы̆р параҥгы̆ с'ŏ_тсэ_рзэ т̚э, пос'н'а кŏмба токса ларза. Он проглогил, не разжевавши, картофелину, и у него на голове вырос нарост.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

гөмбә, мәшкә

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

1. «гриб»; 2. «головня» (на злаках), тат. гӧмбә «гриб». Заимствовано в древности (в булгарскую эпоху) из восточнославянского языка, когда там еще существовал носовой гласный звук юс большой: конба «гриб».

Çавăн пекех пăхăр:

кăмпăр-кампăр кăмпăрт кăмпăс кăмпăслан « кăмпа » кăмпа чир кăмпаçă кăмпалă кăмпалан кăмпалантар