Шырав: кăптăр-каптăр

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
подражание сильному стуку, грохоту
пӳртумĕнче темскер кăптăр-каптăр турĕ — в сенях что-то грохнуло

2. подр. —
о спотыкании
кăптăр-каптăр такăнса кай — сильно споткнуться

3.
мелочь, мелюзга

мелкий
кăптăр-каптăр ĕçсем — мелкие дела

4.
домашний скарб
хлам, барахло
кăптăр-каптăрсене пуçтар — прибрать вещи в доме

5.
старые и малые, стар и млад
хĕрӳ ĕç вăхăтĕнче кăптăр-каптăр çеç киле юлать — в страдную пору только старые и малые остаются дома

6.
быстро, скоро, живо, мигом
кăптăр-каптăр çула пуçтарăн — быстро собраться в дорогу

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(кŏптŏр-к̚апты̆р, кы̆пты̆р-к̚апты̆р), подр. неодинаковому тупому стуку (напр. деревянной вещи). Синьял. † Çак ял хапхи — хуп хапха; эпир килсе кĕнĕ чух кăптăр-каптăр! туса юлчĕ (о плохих деревянных воротах). Ib. † Кăптăр-каптăр каптăрка, пур каптăрка (хлам о людях) çак ялта. Мусир. † Виç кĕпер те (все три моста) — хуп кĕпер; эпир каçса килнĕ чух кăптăр-каптăр! тăва юлчĕ. Альш. Кĕлетре темĕскер кăптăр-каптăр! турĕ (глухой стук). Тюрл. Кăптăр-каптăр! персанчĕ (упало, напр., моклашка). Хорачка. Кăптăр-каптăр ӳкрĕ, вилчĕ. Свалился от ничтожной причины («легкость действия»). Хурамал. Пирĕн çурт кăптăр-каптăр ишĕлсе анчĕ (вдруг). Орау. Старике тĕкрĕм те, кăптăр-каптăр (сразу от лёгонького толчка) кайса ӳккĕрĕ. N. Вăл кăптăр-каптăр чикеленсе кайрĕ. Байгул. Ир тăрсан тарçи урама тухма калинккене уçсан, ун умне хай Иван вилли кăптăр-каптăр! ӳке пачĕ, тет. Кĕвĕсем. Кăптăр-каптăр атă кĕлли. || Быстро, живо Торп-к. Хум пуç патне çитсессĕн, йыт çӳри шăпăр айне кăптăр-каптăр кĕрсе выртрĕ, тет. || Плохонький? Ск. и пред. 15. Кĕтӳçĕ пӳрчĕ пĕчĕк пӳрт, хый (= хăйă) çуттипе çуталать, кăптăр-каптăр тĕпелте пĕчĕк сĕтел курăнать. || Мелкий скарб. Пшкрт. Кăптăр-каптăрсаня поçтаркалас (-ђалас).

Çавăн пекех пăхăр:

кăптăл кăптăллан кăптăр кăптăр-кăптăр « кăптăр-каптăр » кăптăр-коптăр кăптăрăн кăптăрăнчăк кăптăрка кăптăркка