Шырав: кăш

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I.
соболь

соболий, соболиный
кăш çĕлĕк — соболья шапка

II.
кăш ути — диал. кислица (растение)

III.
возглас, которым отгоняют птиц
кш, кыш

IV.
подражание легкому шуму, шелесту, напр. листвы, ветра

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

который, иной. См. хăш. N. † Çула тăрăх анам пур, кăш йăранне тăрса вырам-ши? Собр. † Куккиçĕм-инкеçĕм! кăш урăнтан тытса тайăлас-ши? Етрух. Кăшин (у иного) хулли хуçăлать, утата çĕнĕрен хулă çĕклесе çӳрекентен илет. (Сĕрен).

птица (встр. в сложении). Менча. Ч. Çичĕ тĕслĕ тыррăма-пуллăма уя кăларса сапсассан, вĕçен-кайăкăнтан-кăшăнтан, тискер çилĕнтен-тăвăлăнтан, сивĕ çăмăрăнтан-пăрăнтан эсĕ сыхласа, эсĕ упрăсăнччĕ! (Чӳклеме).

неизв. сл. Бур. † Хура вăрман витĕр тухнă чух, кăш çĕлĕкĕм ӳксе çухалчĕ. Кăш çĕлĕкĕм асăма килме-çке, çак тăвансем асран кайма-çке! || Трхбл. Хусантăн илтĕм хура алса туль, аллăм енне кăш çӳремест.

(кы̆ш), чуть-чуть, чуточку, немного. НАК. Çанталăк пӳртрипе пĕрех, лăпкă; йывăçсем тăрăнче çулçăсем кăш та тапранмаççĕ. N. Çанталăк питĕ сивех мар пулсан, тăпра кăш нӳрлĕрех пулсан, шӳтернĕ, е калчана кайнă вăрă час шăтат вара. || Быстро, мигом. Байгул. Куçне кăш шăлса илет (аппа). Ядр. Ăратник, пĕр виçĕ сехет те пурăнмар пулĕ: кăшах пуçтарса хучĕç (убили мигом). Ядр. Капăрах хупăрласа илчĕç те, кăшах (сразу) пуçтарса хучĕç çынна (убили — он и не крикнул; пикнуть не дали).

(кы̆ш), межд., которым прогоняют кур. В. Олг. Кăш-кăш! (кричат на кур).

(кы̆ш, кы̃ш), подражание шуму, получающемуся от трения. Б. Олг. Çăпата утсартăм (швырнул) çорт çинелле: кăш, кăш, кăш! каллях шусанчĕ (скатился). Ib. Пит çăмартине сĕркелесен: кăш, кăш, кăш! тет. Ib. Кильăш шăлатпăр пӳртре: кăш-кăш! Ib. Сысна пӳрт пĕчеххинче (об угол избы) хыçкаланат: кăш-кăш, кăш-кăш! СТИК. Пите алăпа кăш-кăш тутарса илтĕм («трение рукой по лицу»). Ib. Сĕтеле тăла татăкпе кăш-кăш! тутарса сĕртĕм. Альш. Пĕр йывăç каснă та, кăш, кăш, кăш! сĕтĕрсе килет (волочет, еле задевая за землю, но с мелким шелестом). || Подр. шуму леса. Якейк. МПП. Кăш-кăш. Тораево. Ухмах тепĕр юман патне пырчĕ тет: вăкăр кирли? тет. Юман: кăш! терĕ, тет. || Подр. дуновению ветра. Ир. Сывл. 35. Ирхи çилĕ... кăштах кăш-кăш! вĕркелет.

Чĕрчун ячĕсен чăваш-вырăс-латин словарĕ

соболь — martes zibellina [сăсар йăхĕнчи паха мамăк тирлĕ çăткăн чĕрчун]

Çавăн пекех пăхăр:

кăччăрт кăччăртăк Кăччи кăччи-каччи « кăш » кăш тепĕр кăш ути кăш-кăш кăш-каш кăш-кош