Шырав: мăн

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

см. мăнă

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

син.: мун
большой
великий
мăн сас — бас
мăн хăйар — арбуз, тыква, дыня
мăн кĕтӳ — конское стадо, табун
мăн аçи — гром
мăн кĕрӳ — дружка
мăн кăрлач — 1-й месяц

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(мы̆н, мŏн), большой. N. Унта мăн пулăсем нумай. Орбаш. Мăн — вообще большой (= пысăк). Ib. Пĕр мăй пӳрте кĕрсе кайрĕ (вешел). Б. Нигыши. † Мучи йăмри мăн йăмра. Н. Лебеж. Мăнĕ пур, кĕçĕнĕ пур, сăмсипе сывлан, кучĕпе шăван, пурте сăра ĕçме килĕр. КАЯ. Кăт лартăмăр-и, лармарăмăр-и, аннепе ват килемей кĕвентепе пĕр мăн (большую массу) тьыха аш йăтса килеççĕ. Ib. Килемей пур турăшсене тӳртĕн лартрĕ мăн çĕлĕкне сулахай хул хушшине хĕстерчĕ те, мăн çăкăра, умне тытса, алăк патнелле тăрса ак çапла кĕлтăва пуçларĕ. КАХ. Çак киреметсене пӳрне те сăрапа чӳклесе пĕтерсен, кайран вара хăй сĕтел çинчи мăн çăкăрпа пирвайхи кĕлле каласа чӳклесе тухаççĕ. (Тайăн сăра). N. Мăн сăмах.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

, мăнă 1. «большой», «старший»; 2. «великий»; мăн çул «большая дорога, обсаженная деревьями», «тракт»; мăн асаттесем «прадеды» (букв. «старшие деды»); Мăн çырма (букв. «большой овраг») — название села в Урмарском районе, село прорезывает большой глубокий овраг; мункун ист. «пасха», букв. «великий день»; ср. хак. ӳлӳккӳн «праздник»; мăнаки, мăнакка «старшая сестра отца»; мăнами диал. «бабушка со стороны отца»; мăнаçи диал. «дед со стороны отца»; «гром».

Чăваш чĕлхин ретроспективлă ăнлантару словарĕ

аслă. Ыра кумулла мун (асла) Тора! [Чуваш 1870:1].

Çавăн пекех пăхăр:

мăлч мăльă-мальă мăльт мăлюк « мăн » мăн ăйă мăн çĕçĕ мăн çимĕк мăн çул мăн авăр