Шырав: папак

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I. бот.
почка
çĕмĕрт папаккисем — почки черемухи
папак кăлар — распустить почки
чечек папакĕсем чăмăртанни — набухание цветочных почек

II. разг.
ребенок
папакăм мой — малыш, моя детка

◊◊
ср.: болг. пъпка — бутон, почка

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(пабак), почка; росток растения. Сред. Юм. Кĕпçен папакки тин тоха пуçланă (только начал показываться росток). Пшкрт: хы̆jар паба_кки jэ̆ђӓ_лэ̆ ђап полза э̆_ндэ̆. Тюрл. Хăяр папаккине кăларнă. Хăяр йĕппине яра пуçланă (усы). N. Кунта юр кайса пĕтрĕ, йăвăç папаккисем кӳпсе çитнĕ, халех çулчĕ çураççĕ. N. Чечексем, çулчăсем тин тухма пуçланă, папаккисем карăнса кайнă, уçăлма пуçланă.

(пабак), ребенок. В. Олг. Сёт-к. Папак, новорожденное дитя. Ib. О-ой, пĕчĕк папакне. Питушк. Апу папак тунă, сана юлташ, амакăр (= ан макăр). Сред. Юм. Пĕчик ачасĕне тепер пĕчик ача курсан: папак пур, тесе калаççе. Икково. Ван папаксем (товарищи, мальчики) выляма тохнă.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

1. «зрачок»: куç папакки «зрачок»; 2. «бутон», «почка», «глазок (растения)»; азерб., чаг., башк., тат. бәбәк, туркм. бәбенек] тур. кӓзбебеги, азерб. гӓз бәбәйи, тат., башк. кӳз бәбәге «зрачок». Вероятно, первоначально куç папакки, кӧз бебеги понималось как «ребенок глаза»; ср. чув. папак, азерб. бәбә, тур. бебек, туркм. бәбек, тат. бәбәй «дитя», «маленький ребенок»; алт. И кӧс палазы «зрачок»; башк. бәбәк «зародыш», «зачаток».

Çавăн пекех пăхăр:

папаçа папай Папайкки папайлă çăмăр « папак » папак пăрçи папака папаккăм папакка папакки