Шырав: пу

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

подражание звуку выпускаемого пара, воздуха, попыхиванию

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

I. син.: пăв
давить
душить

II. син.: çĕр пăвĕ
испарение
пар

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

то же, что пăв, душить. Букв. 1908. Маруç, авантарах лар, мана мăйран ан пу. || Резать. Ау 76. Хăне хăй çӳçĕпе пуса вилет.

завязка.

пар. Хурамал. Çĕр пу (пăвĕ) тухать (çуркунне тĕтре пулать, çĕр ăшăна пуçласан). Тюрл. Хорантан пу тохать (а пас — шалтан). N. Чул пуне ларас тесе, çакна калаççĕ: кирпĕç хĕртсе çатма çине хураççĕ те, унтан ун çине, çатми çине те сухан вăрри сапаççĕ. Вăл çатăртатса ĕннипе пу тухать. Çавăн çине пите пырса тытаççĕ: пуç çине шел пĕркенеççĕ, çăвара караççĕ. Шăл хăвăлне сухан вăрри йӳççĕш кĕнипе шăл хурчĕ тухса ӳкет, тет.

межд. пугания. Янтик. Çав саканчи ача каларĕ тет: пу, пу, пуйма килтĕм, çич хĕр пуçне çыхма килтĕм, кăркка шӳрпи сыпма килтĕм, тесе хăратрĕ, тет.

(пу), подр. выпусканию пара. Кан. Пу-пу-пу... пу-пу-пу (пу-пу-пу)! туса ларать савăтри пăс арманĕ хăйĕн тимĕр пырĕпе.

подр. блеванию. СТИК. Пилешпе палан çирĕ, тет те: пу! хăса пуçларĕ, тет.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

< пăв «пар», «испарение»; азерб., туркм., уйг., узб. буғ, тур. буғу, кирг., ойр. буу, ног. був, казах., тат., тат. бу, буг, тат. о, башк. быу, алт. И пу, пуг, к. калп. пуӳ «пар», «испарение»; чув. пăвлан, башк., тат. быулан, ног. бувланбуғлан, кирг. буулан, к. калп. пулан «испаряться».

куç пупăв.

Çавăн пекех пăхăр:

птичий птичник птичница птри ту « пу » пуç пуç çавăр пуç çавăрмăш пуç çавăрнан пуç çавăрттар