1.
сок
сочный
йывăç сĕткенĕ — древесный сок
улма-çырла сĕткенĕ — фруктовый сок
сĕткен апат — сочные корма
хуçăк туратран сĕткен тумлать — из сломанной ветки капает сок
2.
влага
ӳсен-тăрансене çĕр сĕткен парать — растения получают влагу из земли
3. перен.
живительная сила
поэзи халăх пултарулăхĕнчен сĕткен илет — поэзия черпает живительную силу в народном творчестве
◊
вар-хырăм сĕткенĕ — физиол. желудочный сок
[сэ̆ткэн'), сок. О сохр. здор. Сивĕ тытакан çынна сивĕ таса шыв е сивĕтнĕ вĕренĕ шыв сĕткенĕпе, шур-çырли сĕткенĕпе хутăштарса парас пулать. Айдар. † Вăрманта йывăç пит нумай, сĕткен кĕни пит сахал. Н. Тим. † Хура вăрман варринче пушăтлăх; кам пĕлĕ-ши унăн сĕткенне (когда они в соку?) СПВВ. ПВ. Сĕткен, сок дерева. Ib. Ку вуплăн пĕр сĕткенĕ те çук.(Говорят о затверделой вобле). Сĕт-к. † Ыр ĕçсе те ыр çиса, сăпаççипах ыр çынне; эпĕр ĕçнĕ вырăнне сĕткен полса йолтăр-и. (Ĕçкĕ йорри). || Влага. Календ. 1904. Çĕр сĕткенĕ пĕтет.
Çавăн пекех пăхăр:
сĕтер сĕтерлек сĕткĕн сĕткем « сĕткен » сĕткенлĕ сĕткенлĕх сĕткенлен сĕткенлентер сĕткенсĕр