1.
качать, раскачивать, болтать, колебать
махать, размахивать
шатать
алăсене сулласа ут — идти, размахивая руками
çил йывăç турачĕсене — суллать ветер раскачивает ветви деревьев
тутăрпа сулла — махать платком
хĕçпе сулла — махать саблей
хур çунатне суллать — гусь машет крыльями
2.
кивать, качать (головой)
вăл килĕшнĕн пуçне сулларĕ — он согласно кивнул головой
качать, махать
кивать
пуçĕсемне сулла-сулла чĕлхи çăварĕсемпе каларĕç — говорили устами, кивая головами
алăпа сулла — махать рукой
ачана сулла — укачать ребенка
качать, раскачивать. Хурамал. Сĕтел хушшинче урине сулласа ларсан, амăшĕ вилет, теççĕ. КС. Сĕтел хушшннче урăна сулласа ан лар: амăшĕ вилет, теççĕ. N. Эпĕ пĕчĕкçĕ чухне сĕтел хушшинче яланах урана сулласа лараттăм. Дик. леб. 50. Анчах Елиса пуçне сулла = сулла, куçĕпе пăхса, паллăсемпе кăтартса, хăй патĕнчен тухса кайма кăтартнă ăна. Йӳç. такăнт. 33. Кум, сан питӳ çинче юн пур-çке?.. — Е-е, вăл ахалех! Лаша мар-и вара — пĕррех сулласа лектерчĕ. Изамб. Т. Хăшĕ пурттине сулланă, хăшĕ тимĕр сеникне сулланă, хăшĕ çавине сулланă. Баран. 134. Умра кĕнеке тытса сулласан, çавăнтах сывлăш пите пырса çапăнать. N. † Тутар хĕрĕсем тутăр сулласа ташлаççĕ.
«качать», «раскачивать», «махать», «размахивать», «кивать»; суллан «качаться», «раскачиваться», «шататься»; сулланса çӳре «бродить без дела»; сулланчăк «праздношатающийся»; тур., тат. салла «качать», «раскачивать», «махать», «трясти», «колебать»; тур. саллан «качаться», «раскачиваться», «колебаться», «шататься»; азерб., кумык, саллан «виснуть», «висеть»; хак. солын «слоняться» (без дела); хор. сулланжак, туркм. салланчак «колыбель», «люлька». От сул «махать».
Çавăн пекех пăхăр:
сулкала сулкалан сулкалантар сулкалаш « сулла » суллакала суллан сулланкала сулланкалан суллантар