Шырав: тăха

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
пряжка (на ремне)
тăха йĕппи — шпенек пряжки
тăха хытар — затянуть ремень

2.
застежка, замок
портфель тăхи — замок портфеля

3.
крючок
кĕрĕк тăхисем — крючки шубы

4.
бляха, бляшка
йĕс тăха — медная бляха
йĕвен тăхисем — бляхи на уздечке

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(ты̆hа, тŏhа), бляха. СПВВ. Тăха, бляха на узде (на сбруе лошади). ЧП. Нăхти çинчи тăхи. N. Кутлăха тăха çапнă. || Застежка, крючок, пряжка. Якейк. Тăха: 1) çаклатмалли (крючок), 2) тăха онки (петля). Зап. ВНО. Тăха татăлса ӳкрĕ. Пряжка оторвалась. Чертаг. Тăха — петля, также и крючок. См. тăка. || Ременный пояс с пряжкой. Paas. Тюрл. çакă ялта тьăхăр хĕр, тăхăрăшăн та тăхи çок, пирĕн инкейăн пор полтăр. Абыз. Пирĕн ялта тăхăр хĕр, тăхи çук, тăхи çук. Эп илессин тăхи пур.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«крючок», «пряжка», «застёжка»; «бляха на узде»; мăхала «застёгивать (крючок, пуговицу)»; «застёгиваться»; др. тюрк. (енис.) тока, кирг. тогоо «пряжка на поясе»; чаг., узб. тука, казах. тога, азерб. тогга, туркм. дока «пряжка», «застёжка»; ср. монг. дугээ, калм. дегә «крюк», «крючок». Образованы от глагола: чув. *тăх «зацепить»; азерб. таг, тур., узб. так «надевать», алт. В таг, так «привязать к чему-н»., «подвязать», «привесить»; «связать узлом».

Çавăн пекех пăхăр:

тăхăршарăн тăхçа тăхçала тăхçалан « тăха » тăха йĕппи тăхала тăхар тăхлан тăхлан вит