диал.
шнурок, веревка (для подвязывания онучей)
подвязка, которой подвязывают женщины онучи. Начерт. 174. СПВВ. МС. Ĕлĕк чăваш арăмĕсем чăркуççиран аяларах тăла çинчен хĕрлĕ хăюпа çыхнă; çав хăйăва тынас теççĕ. Тюрл. Ĕлĕкхи авалхи карчăксем ора хырăмăнчен çӳлте чăркуççи айне тынас (в роде веревки) çыхнă, она çăм çиппипелен, шор çиппелен ола туса янă. Ядр. „Тынас — поясок к обуви“. ЙФН. Путран татса киле тавăрăннă чух, пĕрин тынас саланса ӳкнĕ, тет. Вăл тынас шырама тавăрннă, тет. СПВВ. АС. Тынас, воскрылие одежд.
«подвязка», «тесёмка для укрепления чулка на ноге»; уйг. тана «шнур», «верёвка». Образовано от глагола, соответствующего уйг., кирг., казах. тан, к. калп. танг, якут. таң, туркм. дан «подвязывать», «завязывать», «привязывать», «сплетать».
Çавăн пекех пăхăр:
тына пуççи тына-пăру тынав тыналăх « тынас » тынашка тынашки тынтикон тыньă тыпа