Шырав: утар

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
пасека, пчельник

пасечный
колхоз утарĕ — колхозная пасека
хурт-хăмăр утарĕ — пасека

2.
хутор

хуторской
çеçенхирти утар — степной хутор
утар çурт-йĕрĕ — хуторские постройки

3. уст.
табун

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

отар (удар, одар), пасека, пчельник. Беседа чув. 15. Çунман пулсан, унăн халĕ ĕнтĕ, вăл шухăшланипе, пĕр утар пыл хурчĕ пулмаллаччĕ. Сред. Юм. Õтар, тесе, хôрт лартса осракан пĕчик вăрмана калаççĕ. Отартан пыл илсе тавăрннă чôхне, хирĕç пôлакансене пôрне те пыл параççĕ; хирĕç пôлакана пыл памасан, хорт ăнмас, теççĕ. Бугульм. † Тури урам касси утар пек, кассинчи ваттисем тутар пек. Хыпар № 28, 1906. Ку çырма çинче утар пулнă пулĕ, çавăнпа ăна «Хурт çырми» тесе каланă пулĕ, терĕм. СПВВ. ПМ. Утар — хурт пахчи. Ч. П. Пушăт çукки вăрманта, вăрман çукки утарта. || Хутор. Хурамал. Пĕр çын, çуртне хире куçарса, çавăнта пурăнсан, ăна: утарпа пурăнать, теççĕ. Ягудары. Отар — вырăн йышăннă тени пулать. || Табун. Начерт. 122. Утар — Отары, назв. дер. Тойсинской в. Ядр. у. (там прежде был пчельник; Хир-Пуçĕнчен куçнă вĕсем). || Отар — назв. дер. Чебокс. у.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

1. «пасека», «пчельник»; «местность, богатая растительностью и цветами для пчел»; 2. «хутор»; кирг. отор, к. калп., казах., отар «пастбище, отдаленное от аула»; азерб., тур. отлак, туркм. отлаг, тув. одар, алт. И одор джер «пастбище», «выгон»; казах., хак. оттаотла «пастись»; казах. отар, башк., тат. утар «хутор»; кумык. отар «населенный пункт»; ср. монг. атар «невозделанное поле», «целина»; «нерабочий, гулевой скот». От слова от, утă (см.); ср. алт. В ару, адару, туркм. ары «пчела».

Чӑвашла топонимсен онлайн словарӗ

Ураскасси (Тăвай районĕ) ял патĕнчи çырма ячĕ.

Çавăн пекех пăхăр:

утăрья утаить утаман утаптывать « утар » утарçă утас утасла утащить утвалли