1.
стебель (злаков)
ыраш хăмăлĕ — стебель ржи
хăмăла кай — идти в стебель (о хлебах)
2.
стерня, стернь
кăçалхи хăмăл — свежая стерня
хăмăллă уй — жнивье, поле со стерней
хăмăл çĕтни — лущение стерни
3.
жнивье
выльăха хăмăл çине яр — пасти скот на жнивье
хăмăл çине акни — пожнивный посев, сев по жнивью
жнивье. ГФФ. † Ыраш хăмăль хушшинче. В ржаном жниве. КС. Тыррăн кăçал пучаххи начар, хăмăла кайнă (в солому). ЧП. Хăмăлĕ пулчĕ хăмăш пек, пĕрчи пулчĕ, пăрçа пек. Ала 22. Иван ир тăнă та пăхнă, хирĕ выртать сап-сарă хăмăл, калама çук. N. Ыраш хăмăль сыппи хĕрелсессĕн тырă юхмасть. Пазух. 43. † Атăл хĕрне акнă та тулăçăм, ирхи тăмпа хăмăлĕ çемçелет. Утăм. Клевĕр кӳрши, сăрă тваткăл, хăмăл пусă, унта трактăр.
камыл
1. «стебель злаков»; 2. «жнивьё», «стерня»; тат., башк. камыл, «комель»; «жниво», «жнивьё»; якут. хадамал, хатамал «жнивьё», «сжатое или скошенное место»; ср. бур.-монг. хадамал «скошенный» (о траве), «сжатый» (о хлебах); ср. русск. комель (?).
Çавăн пекех пăхăр:
хăлчăклă хăльтă-хальтă Хăлюх хăм « хăмăл » хăмăл çийĕ хăмăл çырли хăмăнтла хăмăр хăмăр-тĕтĕм