бот.
1.
осока
тĕклĕ хăях — волосистая осока
вăрман хăяхĕ — лесная осока
мулкач хăяхĕ — заячья осока
шыв хăяхĕ — водяная осока
хăяхлă çырма — река, заросшая осокой
2. диал.
листья злаков
тулă хăяхĕ — листья пшеницы
(хы̆jах), осока. Рак., Кайсар. № 110. Н. Седяк. Хăях çулçи алла касать. N. † Ула кĕсре тьыхине хăях утă та йореччĕ. ГФФ. † Шăнкăр-шăнкăр шыв юхать хомăшпа хăях хошшипе. Вода бежит и журчит меж осоки и камыша. || Листья у пшеницы. Юрк. Тулă хăяхĕ, листья у пшеницы. Тайба-Т. † Хире тухрăм çӳреме, ялан тулă хăйăхĕ.
күрен
«осока»; кирг., казах., тат., башк. кыяк,узб., кумык. киёк, уйг. кыяк, ойр. кыйгак, хак. хыйот букв. «резать (режущая) трава», тув. хыярсиген (сиген «трава») «осока». Происходит от кый > хай «резать» (см. хăйă).
Çавăн пекех пăхăр:
Хăят Хăят çулĕ хăят кĕлли хăят пасарĕ кунĕ « хăях » Хăяхван хăяхлă хăяхлă кăвак чечек хăяхлăх хăяхлан