Шырав: чашт

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
подражание свисту кнута или прута

2.
подражание шумному выплескиванию воды

3. подр. —
о моментальном отсекании, отрезании чем-л. острым

4. подр. —
о чесании кудели
чашт-чашт — усил. от чашт 4.

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

подр. удару кнутом. N. Патша хĕр патне çитерех Иван лашине чашт çапнă. И. Тукш. Конвоир, хăйне хисеп туманнипе вĕчĕрхенсе кайнăскер, чаштах (чашт+ах) тутарса тиверчĕ старик лашине хыткан купарчинчен. N. Пичĕшĕсем пăрнайман та, виççĕ чашт, чашт çапса хăварнă. || Подр. звуку плесканья, подр. выплескиванию воды. Етрух. Усем хапхаран тухса кайнă чухне нимĕн пăхмасăр пӳртне чупса кĕрет те, пĕр курка тăрă шыв илсе тухса, урамалла чашт сапат. Ib. Пĕр курка сивĕ шыв ăсса илет те, алăкне чашт сапать. Почерпнет ковшик холодной воды и плеснет ее на дверь. Альш. Пĕри кашăкпа салма шӳрпи ăсса пырать те, кашма айĕнчи çынсене чашт сапать. Çиç. çиçрĕ кĕм 69. Ку чашт! тутарчĕ питтунран. Он плеснул из бидона. || КС. Сĕтеле алшăллипе чашт! шăлса илчĕ. Вытерла стол одним движением полотенца. || Подр. бросанию зерен при сеянии. N. Кунтăкне тырă тултарчĕ, мăйне çаккăрĕ, чашт! чашт! тутарса акса карĕ. Насыпал в лукошко семян (жита), повесил его себе на шею и пошел, разбрасывая бросками шуршащие семена. || Встр. в сочетании: чăш-чаш.

Çавăн пекех пăхăр:

чашлат чашлаттар Чашма Чашма лешекки « чашт » чаштăр чаштăрт чаштăртат чаштăртаттар чаштра