Шырав: шип

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1. спец.
шип
пĕрене вĕçĕсене шиппа çыхăнтар — соединять венцы сруба шипами

2.
то же, что шимп

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

подр. писку только что вылупившегося цыпленка. Якейк. Чăх чĕппи шип-шип тет, çăмартине сăхнă полмалла. Ib. Чăх чĕппи амăшĕнчен уйăрлнă та, шип-шип, шип-шип туса çӳрет. Ядр. Шип, шип, шип кайăк, шип кайăкăн чĕппине ула-корак тытса карĕ; Иван пичи варлине Макçăм пичи илсе карĕ. Чуральк. Шип, шип, шип кайăк, шип кайăкăн чĕппи çук. В. Олг. Шип, шип, шип кукку, шип куккуйăн виç çурă, пирĕн апин олт çурă. Ой-к. Шип, шип, шип кукку, кукку çури виççĕччĕ.

Вырăсла-чăвашла словарь (1972)

1. йӗп (йывӑҫӑн); 2. сула (хӑмасене тытса таракан урлӑ йывӑҫ); 3. чӗме, чӗмек, кача; подковные шипы такан чемисем (качисем); 4. айҫӑвар (осетр евӗрлӗ пула);

Вырӑсла-чӑвашла словарь (1971)

м. 1. (колючка на растении) йĕп (йывăç-курăкăн); 2. (выступ на чём-л.) чĕме, кача; шипы на подковах такан качисем; 3. (выступ, вставляющийся в гнездо или паз) сула, пăта.

м. шип (осетр йышши пулă).

Чĕрчун ячĕсен чăваш-вырăс-латин словарĕ

шип — acipenser nudiventris [осетр йышши пулă]

Çавăн пекех пăхăр:

шинлет шинлеттер шинувни шиншилла « шип » шип-шип шип-шип кăлăк Шипач Шипач çырми шипение