каштăртаттар
то же, что кăштăртаттар
кăшăртаттар
то же, что кăштăртаттар
кăштăртаттар
1.
шуршать, шелестеть чем-л.
производить шорох, шелест
кăштăртаттар
2.
шаркать ногами, волочить ноги
кăштăртаттарса пыр — еле волочить ноги
кĕштĕртеттер
то же, что кăштăртаттар
кăштăртат
шуметь, шелестить; кăштăртаттар – издавать шум, шуметь; кăшт йар – ослабить.
92 стр.
кăштăртаттар
понуд. ф. от гл. кăштăртат. Тюрл. Мĕн кăштăртаттарса выртан? Сред. Юм. Эп сисмен те: кам алăк уçса кĕрет çак? тетĕп. Çавăрнса пăхап — ыйткалакан кăштăртаттарса кĕре парать («Послышался легкий шум шагов, или шум от одежды, или оттого, что он почесывался»).
шаркать
несов. 1. кăшăртаттар, кăштăртаттар, кăшăр-кăшăр (е кăштăр-кăштăр, кăштарт-кăштăрт) тутар; 2. (при приветствии) шаклаттар (ура кĕлипе).
шуршать
несов. кăштăртат, кăшăртат, чăштăртат, чăшăртат, кăштăртаттар, кăшăртаттар, чăштăртаттар, чăшăртаттар; шуршать газетой хаçат кăшăртаттар; шуршат сухие листья типĕ çулçă чăштăртатать.
Çавăн пекех пăхăр:
кăштăррин кăштăрт кăштăрт-каштăрт кăштăртат « кăштăртаттар » кăштăртату кăштăрти кăштăртти кăшта кăштак