1.
вина
проступок, провинность
ку ман айăп мар — это не моя вина
айăпа çын çине йăвантар — валить вину на другого
айăпа пытар — скрывать (свою) вину
мĕн айăпшăн? — за какую провинность?
айăпа кĕр — провиниться
мĕн айăпа кĕтăм вара эпĕ? — чем же я провинился?
айăпа хур — обвинять
айăпа юл — 1) быть виновным 2) быть осужденным
2.
физический недостаток, порок, изъян
увечье
лашан пĕр айăп çук — у лошади нет никакого изъяна
айăп туян — получить увечье
айăп ту —
1) обвинять, предъявлять обвинение
2) провиниться, совершить проступок
3) нанести увечье
хам алла хамах айăп турăм — я сам поранил себе руку
3. диал.
несчастье
◊
айăп ан ту — не обессудь, не взыщи
(аjы̆п), culpa; vitium; vitium corporis; casus adversus, вина; порок; телесный порок или недостаток; несчастие. Чăвйпур. 27°. Вăл сире мĕн айăп турĕ? В чем он перед вами провинился. Ст. Чек., Орау. Уринче айăп пур. У нея (лошади) есть физический недостаток в ногах. Сред. Юм. Йĕкĕр капан хõшшинче сыпăксăр кĕпçе ӳстертĕм, атте-анне хõшшинче пĕр айăпсăр ӳсейтĕм. Между двух стогов я выростил полое внутри растение без коленцев, между отцом и матерью я вырос без всякого телесного недостатка. (Песня рекрута). Календ. 04. Тата вăл лашан айăпне пытарма ăста. Кроме того, он умеет ловко (мастер) скрывать пороки лошади. Ст. Чек. Хама хам айăп турăм. Я сам себя искалечил, т. е. по своей вине, напр. сломил руку или нанес себе какое-либо другое повреждение. Ib. Ку лашан аяп пулнă. У этой лошади был порок. Собран. 229. Çимĕк иртсен, пĕр виç тăватă эрне çинче тиркеççĕ. Тиркемесессĕн, пĕр пĕр айăп пулать, теççĕ. После семика, в течение трех или четырех недель, воздерживаются от некоторых работ и действий; в противном случае, по их мнению, случится какая-нибудь беда или несчастие.
гаеп
1. «вина»; 2, «порок», «недостаток», «изъян»; КБ аиб, азерб. айыб, эйб, уйг. әйап, узб. айб, кирг., казах., к. калп., ног., тур. айып, туркм. айп, тат. гаеп, башк. гайыб — в тех же значениях, что в чувашском; в тур. и азерб. ещё: «стыд», «срам», «позор». Заимствовано из арабского. 1. «порицание»; 2. «недостаток», «порок», «изъян».
Çавăн пекех пăхăр:
Айăмпи айăн айăн пи айăн-çийĕн « айăп » айăп ту айăпа кăлар айăпа хăвар айăпа юл айăплă