(с’ŏдŏл-с’ады̆л, с’ы̆ды̆л-с’ады̆л), подр. отрывистым звукам при хлопанни крыльями. Якейк. Кайăк çонаттипе çăтăл (с’ы̆ды̆л)-çатăл турĕ те, ӳкрĕ. Ib. Вăл çăтăл-çатăл çапăнса çынсем хошшине кĕрсе карĕ. ЧС. Кашни килле чӳрече умне пыраççĕ те, вирĕм хуллисемпе çăтăл-çатăл, çăтăл-çатăл тутараççĕ (хлопают). Кудемер. Çăтăл-çатăл çурет (сорви-голова). || О рыбе, бьющейся на возу. || Подр. неритмичному хлестанию веником в бане. Альш. Мунчара пĕри çăтăл-çатăл çапăнат (без особенной ритмичности). || Подр. сливающимся рукоплесканиям многих или нескольких лиц. N. Вăл каласа пĕтерсен, çăтăл-çатăл! ал çупни илтĕнчĕ. Когда он окончил речь, раздались шумные рукоплескания.
Çавăн пекех пăхăр:
çăтăк çăтăк-çурăк çăтăл çăтăл-çăтăл « çăтăл-çатăл » çăтăл-çатăлт çăтăл-çотăл çăтăлăх çăтăлан çăтăлантар