Шырав: çыра

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
черта, линия (проведенная по земле)
çыра тулашĕнче — за чертой
çырана кĕрт — загнать, попасть в кон (при игре)
çыраран тух — выйти из кона

2.
резец
метчик (для разметки по дереву)

3. диал.
русло реки

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

русло реки. Шалча.

(с’ыра), черта, кон при игре в чиж. Хурамал. См. чиккарт карта. Изамб. Т. Тепĕри шăпапа ун хыççăнĕ, кукăрт ӳкнĕ тĕле каят та, çырана кӳртес тесе, ытса ярат. Ib. Унăн персе янă кукăртне шăпапа ун хыççăнĕ, çырана кӳртес тесе, ытса ярат. || Резец (инструмент). СПВВ. N. Çыра — пура пуранă чух тума çырса йĕр тăвакан хатĕр. ЩС. Çыра, для проведения параллельных линий. Питушк. Çыра — катка тумалли.

(с’ыра), сера. В. Олг., Хорачка. Пшкрт. Çыра чолĕ = тар шăрши кап (= пек) тохат (светлый, снаружи черный).

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«черта», «плотничный снаряд (шнур, натёртый мелом) для проведения черты по доске, по бревну». Древнее причастие от çыр (см.) = «чертящий», ср. уйг. жира, кирг., казах. жыра «промоина», «вымоина больших размеров», «подмытый водой обрыв».

Çавăн пекех пăхăр:

çырăн çырăнса ил çырăнтар çырăну « çыра » çырав çыравçă çырам çырам хĕри çыран