1.
взять с собою, взять в попутчики
2.
в форме деепр. ертсе в сочет. с вспом. глаголами
образует составные глаголы:
ертсе кай — повести, увести
ертсе кил — привести
ертсе пыр — вести, руководить
парти ертсе пынипе — ист. под руководством партии
3.
заражаться
грипп ерт — 1) заразиться гриппом 2) заразить кого-л. гриппом
4.
случать (животных)
понуд. ф. от ер. Собр. Ула-куракпа чакак тус пулĕç, хура-курака ертмĕç, теççĕ. Ворона с сорокой будут друзьями, но грача в свою компанию не возьмут. (Послов). Юрк. Таса мар алă-шăлли куçа чир анчах ертсе тăрат (заражает). Симб. Ваççук ятлă юлташ хăйсен кӳршинне кишĕр вăрлама ертсе карĕ (повел меня). О заступл. Тарçă вĕсене ертнĕ те, вăрмана илсе тухса кайнă (повел их). N. Вăл хăйпе пĕрле арăмне тата хăй хурăнташне ертрĕ те, кĕреçесем илсе, çарана кайрĕ. Сёт-к. Самай кĕтӳвĕ (= кĕтĕвĕ) тохса кайнă чохне, хамăр ĕнесене пырса ертсе ятăм (пустил в стадо). Орау. Пĕре мулча (мул'џ̌а) кĕрсе ертсе килнĕ-ччĕ (притащил), унтанпа пыйтă тавраш курман. Сиктер. Лаша хыççăн (за лошадью) тиха ертме парăсăн-ччĕ. (Моленье). Альш. Пĕр вырăспа ертсе ярать вĕсене. Сир. 169. Хăй вĕсене мачча çине ертсе улăхнă (проводила их на чердак). || Заставить бегать за собою (о животных и человеке). N. Вăкăр ĕне хыççăн чупать, пашпăртне валать (odoratur pudenda); пирĕн ĕне вăкăр ертнĕ (хăй хыççăн чуптарать). Орау. Пирĕн ĕне ертет нихак-ха, слав пух. IЬ. Ĕне ертни (со времени случки) пĕр-ик ĕрне пур нихак ĕнтĕ. Якейк. Çак хăтайăн хĕрĕ пор, ялта ертмен ача çок (в непристойном см.). Кан. 1927, № 234. Ĕне пĕтĕ е хĕсĕррине вăкăр ертни виçĕ эрне иртсен тин пĕлме пулать. IЬ. Вăкăр ертичченхин пек мар, лăпкă çӳреме пуçлать.
[ertj]
kunpreni (kunpenu), konduki (konduku), gvidi (gvidu)
ертсе кай — (for)konduki
ертсе кил — alkonduki, venigi
ертсе пыр — gvidi
ертӳçĕ — gvidanto
савут ертӳçи — la gvidanto de la uzino
Çавăн пекех пăхăр:
ерсе пĕт ерсе пурăн ерсе пыр Ерсел « ерт » ертер ертсе çӳрекенни ертсе кĕр ертсе яни ерттер