индюк
индюшачий, индюшечий
кăркка ами — индейка, индюшка разг.
кăркка аçи — индюк
кăркка мерченĕ — мясистый отросток над клювом индюка
кăркка какайĕ (ашĕ) — индюшатина
◊
хир кăркки — дрофа
индюк, кăркка аçи – индюк (самец); кăркка ами – индюшка; кăркка чĕппи – индюшонок.
90 стр.
(кŏркка, кы̆ркка), пырин, индюк; пырка, индюшка. Тип-Сир. Урам тăрăх француз майри макăрса çӳрет. (Кăркка). СТИК. Кăркка ами: пĕк! тет («пĕк» нужно произносить негромко, со свистом). N. Кăркка аçи, индюк, пырин. N. Унтан пырса кĕрет, тет, кăркка сăмси çинче ларакан пӳрте. (Сказка). Изамб. Т. Кăркка хăпарат (надувается). Юрк. Сăмсисем кăркка сăмси пек курпун. СТИК. Кăркка хур шăмми, перо пырки (пырина). N. Пирĕн Пинеслу тухса кайнă иккен качча, кăркка чĕппинчен начар япалана (за замухрышку).
хр. имя мужч. Григорий. Сред. Юм. Нюш-к. Кăркка пичче.
күркә
«индюк»; кăркка ами «индюшка»; узб. курка, казах. кӳрке, уйг., башк., тат. кӳркә, кумык, гюргюр «индюк»; хак. кӳркӳ «тетерев». Звукоподражательное слово — подражание крику индюка кăрк-кăрк, кӳрк-кӳрк. Ср. араб. «журавль»; фин. kurki то же.
индюк — meleagris gallopavo [чăх евĕрлĕ пысăк кайăк]
Çавăн пекех пăхăр:
Кăрки Кăрки вар кăрккăç кăрккăмăш « кăркка » кăркка çырли кăркка манки кăркка мерченĕ кăркка сăмси кăркка тони