çатăлти
1.
трепещущий, шелестящий
çатăлти ăвăс — шелестящая осина
çатăлти
2.
болтун, говорун, пустомеля разг.
çатăлти
болтливый, говорливый, словоохотливый
çатăрти
то же, что çатăлти 2.
çатăрти карчăк — болтливая старуха
çатаман
(с'адаман), болтун и при том не без хвастовства. Г. И. Комиссар. См. çатăлти.
çатăлти
(-δиы), говорун, не лишенный остроумия. Завражн. КС. Ах, çавăн арăмĕ çатăлтискер-çке (любящая говорить много и скоро). СТИК. Ытла пит çатăлти-ĕçке (çамрăк, шух хĕрсене калаççĕ). Сред. Юм. Çатăлти — цит çохрашса калаçакан (со звонким голосом).
тараторка
м. и ж. разг. çатăлти, пĕр чăрăнмасăр пакăлтатма юратакан çын, талпаса перекен çын.
трещотка
1. шатăрмак, шакăрча, шакăртма; 2. перен. çатăлти, пакăлти, пĕр чарăнмасăр палкама юратакан çын.
болтливый
калаçма юратакан, пакăлти, лăпăрти, çатăлти, сӳпĕлти (çын), палкавçă, пуш параппан çапакан; сăмах çӳретекен, илтнĕ сăмаха çынна каламасăр чатайман çын, сӳтĕк.
тараторка
м. и ж. разг. çатăлти, пакăлти.
трещотка
ж. 1. шăтăрмак, шакăртма, шакăрча; 2. разг. (болтун, болтунья) пакăлти, шапăлти, çатăрка, çатăлти.
Çавăн пекех пăхăр:
çатăлтăк çатăлтар çатăлтат çатăлтаттар « çатăлти » çатăр çатăр-катка Çатăрк Çатăрк шурĕ Çатăркă