качăр
подражание скрипу, хрусту, скрежету
качăр ту — скрипеть, хрустеть, скрежетать
качăр-качăр — усил. от качăр
шăл хушшинче хăйăр качăр-качăр тăвать — на зубах похрустывает песок
качăрт
2.
то же, что качăр
качăрт-качăрт — усил. от качăрт
кăчăрт-качăрт
то же, что кăчăр-качăр
кăчăр-качăр
подр. разнообразному хрустенью или скрипу. Орау. Кашкăрĕ шăтăкран сиксе тухма хăтланать те, шăтăкĕ хĕррисем пăрланнăскер (надо: пăрланнипе), кăчăр-качăр каллах анса каять. Савельев. † Пирĕн Петĕрĕн мĕнĕ çок? — Кăчăр-качăр атти пор (скрипучие). || Плоховатый. Кăмак-к. Ыраш кăчăр-качăр (кы̆џ̌ы̆р-) шăтса тохнă. Рожь взошла редко и плохо (япăхрах).
кăчăр-кочăр
(кы̆џы̆р-к̚оџы̆р), то же, что кăчăр-качăр. В. Олг. Кăчăр-кочăр кăчăртатат (йор).
качăр
(каџы̆р, качы̆р), то же, что каçăр. Хорачка. Качăр (каџ̌ы̆р) ут (поднимает голову, хорошая). Пшкрт. Качăр (чит. качы̆р) арăм каят (идет прямо). Ib. Качăр ут (пилĕк айăнса тăрат).
качăр
(каζ’ы̆р’), подр. хрустенью. СТИК. Сивĕре çуна. качăр-качăр! туса пырат. К.-Кушки. Темĕскер çăкăрпа çăвара çакланчĕ: шăл качăр! турĕ; чул пулмалла (должно быть). Ст. Шаймурз. Качăр качăртатмăш, чун илĕртмĕш, тукатмĕш. (Кучан). || Приговорка к сл. качака. ЧП. Качăр-качăр качака-качака çинче юр тăмас (подр. звуку).
кечĕр
(чит. кӓчэ̆р), то же, что качăр, каçăр. Пшкрт. Кечĕр арăм каят (прямо). Ib. Кечĕр ут (прямая).
йăлттам
(jы̆лттам), легкий, быстрый, проворный, поворотливый. СПВВ. Йăлттам — шустрый, бойкий. Орау. Пулать те кам (бывает же) йăлттам çын ― чăрăш тăрне пĕр самантра(-нтра) пакша пек кăчăр-качăр хăпарах карĕ! Ib. Пулать те кам йăлттам çын — ташлать, ваçка, ури-алли çĕре пернмеçт! Изамб. Т. Йăлттам лаша ― бойкая лошадь. Хурамал. Йăлттам — çăмăл çӳрекен выльăх: йăлттам лаша, теççĕ. Кан. 1927, № 241. Йăлттам хĕвел чупать. || Ст. Чек. Йăлттам = чуман (лаша), ленивый (сомн.?) || Ст. Чек. Йăлттам — уяв çын, пурне те илтекен, куракан (проныра).
Çавăн пекех пăхăр:
качăл качăлтаттар качăмчи качăн « качăр » качăрăл качăрт качăртат качăртаттар качăрти